| |
| Yorum No : 10369 | okuyucu | 02.02.2013 03:06:08 |
| Bütün yazılarınız gibi bunu da beğenerek okudum. Kutluyorum sizi. |
| |
| Yorum No : 10372 | EMİNE ALTINSU | 02.02.2013 09:55:13 |
| TEBRİK EDİYORUM ÇOK GÜZEL BİR YAZI EMEĞİNE SAĞLIK. |
| |
| Yorum No : 10373 | Sevgi ÜNAL | 02.02.2013 10:24:24 |
| Yazılarımın içeriği hakkındaki yorumunuz için çok teşekkür ederim değerli okurum. |
| |
| Yorum No : 10375 | Mustafa ALSANCAK | 02.02.2013 18:16:09 |
Çok muhterem ve etrafa sevgi saçan Sevgi ÜNAL HANIMEFENDİ...
Ne güzel de dillendirmişsiniz ... İşlediğiniz konu, esas olarak, insanın karanlık ve aydınlık dünyasında başına gelen olaylarda DUA yolu ile Tevekkül ile kendi arasında bulunan pekçok sığınmabarınaklardan en yakının ve güven verici olanının TEVEKKÜLE SIĞINMA OLDUĞUNU anladığı an içinde saklamakta olduğu inanç çeşidinin din, imân veya hangi mezhebe ait olmuş olması veya bunlardan hangisine güvenmiş olması önemli olmayıp bu kritik ve en ümitsiz olduğu anlardaki kurtuluşun TEK ve TEK SIĞINMA YERİNİN YÜCE TANRI OLDUĞUNU ANLAR.
Hiç unutmam... Çocukluğumda bir akşam Naci abim beni Kadıköy Altıyolağzından yukarıya ( Kadıköy İskelesinden geldiğimizi kabul edersek) sağa doğru çıkan yolun üzerinde sol kenarda ,ilkbaşta, OPERA SİNAMASI VARDI. Daha yukarılarda da SÜREYYA PAŞA SİNAMASI VE ONDAN SONRA GELEN HÂLE SİNEMASI sağda sokak arasında bir yerdeydi. Bilmiyorum; adıgeçenlerden OPERA SİNAMASI ŞİMDİLERDE TİYATRO OLARAK HİZMET VERİYORMUŞ , DİĞERLERİ hâlâ işler vaziyette midirler?
Neyse yukarıda temas etmeye çalıştığım gibi yine bir akşam OPERA SİNEMASINDA film seyrederken, ve sinema ağzına kadar bir doluluk içinde son koltuğuna kadar meraklıları tarafından doldurulmuştu. Ne olduysa birden bire filmin tam ortasında tavandaki avizelerin şangır şangır sallanmaya ve koltuklarımız da bir sağa bir sola sallanmaya başlayınca sinemanın ışıkları yakılarak içerisi aydınlandıktan sonra sinema seyircisi panik içinde ağlamaya, bağrışmaya ALLAH ALLAH NİDÂLARYLA TANRIYA SIĞINMAYA KOŞUYORLARMIŞ GİBİ DUA ETMEYE BAŞLAMIŞLARDI.
O çocukluk hâlimle anlamaya başlamış oluyordum: İçeride toplumun her kesiminden insanlar vardı.Koskoca albaylar, generaller, zenginler ve fakirler herkes Allah'ım sen bizi kurtar diye TANRI'YA yalvarıyorlardı.
Demek ki insan hayatında öyle şeyler oluyor ki o sahnelerin korkunçluğunda ve sanki artık umudumuz kalmadı diye karanlıklardan aydınlığa çıkamayacağımız korkusuyla karşı karşıya kaldığımız o anlar hayatımızda bizi işlediğimiz cürüm ve iyiliklerin vicdan muhasebesini yapmakla başbaşa kaldığımız saniyeler içinde Tanrı'ya koşan dualarımızın bir bakıyoruz ki bizi kâbustan kurtarıp ışıklı dünyamıza yeniden döndürdüğünü anlayınca içimizdeki coşkuyla tekrar tekrar Tanrımıza hamd-ü senâlar eyleriz. Allah hiçbir kulunu sıkıntıya sokmasın.Amin.
|
| |
| Yorum No : 10376 | Sevgi ÜNAL | 02.02.2013 21:53:19 |
| Yorumunuz için teşekkürler Emine Hanım. Sevgiyle... |
| |
| Yorum No : 10378 | Sevgi ÜNAL | 03.02.2013 01:34:24 |
| Mustafa Bey, yazımın konusu hakkındaki değerli görüşlerinize çok teşekkür ederim. Saygılar... |
| |
| Yorum No : 11012 | Aynur Coşkunırmak | 09.07.2013 18:42:06 |
hayırlara vesile olsun bütün günler gibi ramazan günleri de yazılarınızı severek okuyorum katkılarınız dan dolayı teşekkürler sevgiler saygılar.
|
| |
| Yorum No : 11014 | Sevgi ÜNAL | 10.07.2013 15:59:52 |
| Teşekkür ederim Aynur Hanım. Hayırlı ramazanlar olsun.Sevgiler. |