| |
| Yorum No : 2256 | SEVİNÇ ŞİMŞEK | 31.10.2010 22:20:25 |
Yahya bey yazınızı okudum .Hüzün evet hüzün ama bu kadar karamsar bakmak belkide insanın kendi isteği belkide besliyor hüzün bizi ve büyüyoruz .Her ne için olsada hüzün bir duygudan öte beyin hüçrelerimize zarar verip çeşitli hastalık sebebide olabilir .peki ne için hüzün sebebi ne değer verdiğimiz yaşıyormu nefes alıyormu bu önemli ya sevdiğin birinin hasta olması ve her saniye kaybedeceğini bilmek ve korkmak dahamı az hüzün yoksa ondan daha fazlamı istediğimiz birşeyin bizim olmaması için hüzün bence hayatın bize getirdiklerine şükretmeli ve sabır etmeliyiz MEVLANA nın anlatığıda bu :
ölenlerinize feryat edip ağlamayın isyan etmeyin :diyen rabbim ağlamayı yasak etmemiş ağlayacağız tabi ama kendimizi paralamadan ...teşekkür ediyorum nacizane fikrimi yazmak istedim ... |
| |
| Yorum No : 2259 | ali sönmez | 01.11.2010 14:47:40 |
Hüzün yüreğimizin canlılığıdır.O'nu yaşamak
her yüreğe sığmaz.Çok güzel dile getirmişsiniz.
Bende hüzünlü bir şiirimi yorum olarak müsadenizle ekliyorum.
.....
Aklımdan bir türlü çıkmaz gülüşün
Her sabah önümden akar gidersin
Bir ömre bedeldir ''Selam'' deyişin
Ömrümü peşine takar gidersin..
Nerden bileceksin bir gülüşünde
Bir ömür takılıp gider peşinde
Her sabah yaktığın aşk ateşinde
Kalbimi yenden yakar gidersin..
Hele o saçların o eda o naz
Dilimin ucunda ''Dur bekle biraz''
Diyemem bir türlü, bir türlü olmaz
Sanki anlar gibi bakar gidersin..
A.S. Sayğılarımla.. |