| |
| Yorum No : 11318 | Mustafa ALSANCAK | 20.09.2013 20:50:31 |
Çok Muhterem Şahika Ö N E R HANIMEFENDİ...
Ne kadar da anlamlı cümlelerle süslemişsiniz Yalnızlığın yalnızlığa olan yaklaşımlarını...
Bakınız: " BAZEN BİR DENİZ KENARINDA OTURMAK... MARTILARIN ÇIĞLIKLARINI ANLAMAK...KÖPÜRÜRKEN DALGALARA KARIŞMAK..İÇ SESİ ARTIK DUYMAMAKTIR YALNIZLIK" diye buyurmuşsunuz...Çok hoş ve birbirini güzelleştiren bu kelimeler zincirinde insan ruhunu hem yalnızlığa götürüyor, sıkıntılı düşünce birikimlerinden temizliyor ve hem de o MARTI seslerinin insanı hayata döndüren çığlıklarını yaşar gibi olurken sanki insan yeni doğmuş bebeler gibi bir sevinç duyuyor içinde...
Şiirsel bir akıcılık yaratmışsınız.Kutlarım efendim.
Yalnızlığın bir de unutulmuşluk yanı vardır. Hani yaşı ilerlemiş insanlarımızı çoğunlukla Huzur Evlerine atıp giderler yaa...Öyle sanıyorum ki oralarda "kaderin cilvesi buymuş " dediğimiz o kaderine terkedilmiş insanları bir haftasonu bari olsun evlatlarının onları ziyaret etmelerini bekleyip durmaları da gerçekten yalnızlığın acılarla dolduğu anlardır.Ve böyle yalnızlığa bırakılmış insanların içyapılarında o hissettikleri hayattan kopmuşluk ise yalnızlığın da ötesinde kahredicidir.
Selâmlarımla saygılar sunarım. |
| |
| Yorum No : 11365 | sahika oner | 04.10.2013 22:45:23 |
Güzel yorum için çok teşekkürler,
saygı ve selamlar Mustafa Bey. |