Bir kız çocuğu çevreden etkilenmiş kapanmış ve kurslara gidiyordu.
Bir akşam 9 yaşın da namaz kılmaya başlayan babası bağırıyordu ''sen benim 60 yıldır kıldığım namaza, dualara yanlış diyemesin''.
Kız bunu gittiği yer de öğrendiği bilgilerle babasının ve annesinin kıldığı, yaptığı ibadetti sorgulayınca babasının yaptığı ibadet yanlış gelmişti ona. Aslın da kötü niyetli değildi fakat 60 sene ibadet eden baba şüphe ettiği an yaptıkları boşa gidecekti.
Şimdilerde o kadar çeşitli söylem var ve ibadet şekli o kadar farklı ki sanki şimdiye kadar ibadet eden büyüklerimiz hep hatalı, eksik, yanlış gibi yansıtılıyor.
Peki, asıl ibadetin yürekte olduğu. İnsanlara, yaratılana sevgi, saygı en önemlisi kul hakkı yemeyecektik.
Bir adam Musa Peygamber'e gidiyor ''ya Musa bana ibadeti öğret''diyor.
Musa Peygamber '' göster bakalım şimdiye kadar nasıl yapıyordun''diyor.
Adam koşuyor ve önlerindeki gölün üstünden hızla geçiyor.
Musa Peygamber adamın onu yaratana o kadar içten ibadet etmek istediği için suya batmadığını görünce bağırıyor adamın arkasından ''Sen en güzelini yapıyorsun devam et ''
Dinimiz de Kuran-ı kerim de bildirilen kuralları sorgulamak, yanlış bilgi vermek insanları yanıltmak yani 'ŞÜPHE' ile baktırmak insanları dinden bile çıkarır.
O zaman şu geliyor akla insanları çok çeşitli ibadet örnekleriyle kendi ibadetlerinden şüphe yetirmek istiyor olabilirler mi?
Oysa bizleri yaratan binlerce bahaneyle günahlarımızı af ediyorken bu çelişki niye?
Ben babaannemin, dedemin, annemin, babamın tarikatındanım öyleyse onlar ne kadar da güzel yapıyorlardı.
Babaannem ''Allah iyi ve güzel olan her şeyin Allah'ıdır'' derdi.
Önemli olan iyi ve güzel olmak yürekten ve merhametli yani insan olmak.
Bize kendimizden bile yakın olanın Allah'ın varlığını hissetmekle başlamalı insan ibadette.
|