Kilis Yardımlaşma derneği 
 

 

 

 

 

Sevgisiz dostluk olmaz!

Devamı  

 Türkiye'nin tek buz müzesi binlerce ziyaretçi ağırladı

 

 


  

 



 
14 MAYIS'TAKİ SEÇİMLER İÇİN 6 ADIMDA OY

KULLANMA REHBERİ



 
DEVAMI

 

magazin

NEVİN BALTA'NIN SON
KİTABI YAYINLANDI

 Devamı 

CACA OYUNU CADDEBOSTAN KÜLTÜR MERKEZİ'NDE


 

 

 

Milli Eğitim Vakfı Yönetim Kurulu Başkanı Mehmet Temel ile Röportaj 


Klasik Türk müziği sanatçısı, icracı ve bestekar, Prof. Dr. Alaeddin Yavaşca, vefatının birinci yılında yad ediliyor.


KÜLTÜR VE TURİZM BAKANLIĞI FİLM ARŞİVİ

 
 
 
  AKPINAR Temmuz 2017 Sayısı
 
 
 AKPINAR Mart 2017 Sayısı
 
 
 
Bir insanlık dersi...
 
 

 Orhan SELEN

Devamı

 

  
Hava Durumu Bilgileri

 
Döviz Kurları

Anket
Anket Seçilmemiş
Diğer Anketler

Ziyaretçiler
Toplam Ziyaretçi :  30042439
Bugün Ziyaretçi :  17139
Aktif Ziyaretçiler :  17139

UMUT

 

 
Yürürken adeta ciğerleri ağzına geliyordu. Herkes tıkanırcasına sigara içtiğini, birini söndürmeden diğerini yaktığını biliyordu. Neydi onu kendinden bu kadar vazgeçiren? Kendini hayata bir sıfır yenik başlamış sayıyordu.
*
Babası doğru düzgün işi gücü olmayan, inşaatlarda iş bulunca çalışan biriydi. Kendine hiç bakmazdı. Okumadığı için oğlunun okumasını çok istemişti aslında. Şartları tabii ki pek çok kişiyle eşit değildi. Elinden geleni yapmaya, oğlunun isteklerini karşılamaya çalışmıştı hep.
*
Ama babasının yaptıkları ona yetmemişti. Hep değişik özlemler, umutlar peşinde koşmuştu. Arkadaşlarının evleri gibi evleri olsun, annesi okul dönüşünde onu karşılasın, babası akşamları işten gelirken eli kolu dolu gelsin istemişti.
Zavallı babası yapamamıştı ama, yapamamıştı işte. Yoktu ki parası! Meteliğe kurşun atmıştı her zaman. Kazandığını olduğu gibi eve getirmiş ama yetiştirememişti işte.
*
Hayata yenik başlamış bir babanın tükenmeye mahkûm bir oğluydu o. Kendisini öyle niteliyor, hiçbir yere ait olamamanın sancısı içerisinde, düşüncelerle kendini eziyordu. Babasının yolundan gitmek zorundaydı sanki. Yaşanmışlıkları geride bırakmayı, önünde yeni ufuklar açmayı beceremiyordu.
Özlemlerinin peşinde koşmak onu çok yoruyordu. Kendisine tanınan güzellikleri anlayamamış olmanın pişmanlığı kalbini bir mengene gibi sıkıyordu. Keşke yine genç olsaydı veya kendisine bazı olanaklar sunulsaydı. Umutsuzluğu kırabilseydi, kalbindeki fırtınayı dindirebilseydi.
Mutluluk neydi? Kendine verilenle yetinebilmek mi, olanaksızlığın peşinde koşarak yakalanmaya çalışılan mutluluk düşüyle yaşamak mı? Bunca acı varken mutluluk nasıl da imkansızdı. Güçsüz olmaktan yorulmuştu. Keşke içinde bulunduğu ortamın gizli, küçük ayrıntılarını yakalayabilseydi!
*
Eksik bir hayat yaşıyordu, hiçbir şeyden tat almadan. Kalabalıklara bakıyordu, onlar neşeli kahkahalar atıyorlar, eğleniyorlardı. Kendisi için öyle zordu ki! Kimi zaman sarsıla sarsıla ağlıyordu. Zaman azalıyordu onun için. İçinde
söylenmemişlikler, dile getirilememişlikler, yaşanmamışlıklar…. Hiç bir şey bu boşluğu doldurmaya yetmiyordu. Akşamın olmasını hiç istemiyordu. Karanlıklar çoğaltıyordu kimsesizliğini, acılarını. Karanlık, yalnızlık, karanlık, yalnızlık…
Uyumak imkânsız oluyordu, anlamsız oluyordu. Korkuyordu boşluğa düşmekten. Düşünmekten yorulunca uyuyakalıyordu. Bazen kapkara kabuslarla zor uyanıyordu. Kâbusun içinden çıkmak, uyanmak için çabalıyor, çabalıyordu. Sanki bir el onu yakalayacak, sonsuz boşluğa çekecekti. Oradan çıkamamaktan, kurtulamamaktan çok korkuyordu.
Bir an önce toparlanmalı bir sıfır yenik başladığı hayatı galip bitirmeliydi. Bembeyaz düşlerle uyuyakaldı.
*
Rüyasında koşuyordu. Uzaklardan babasının sesi geldi kulağına.
“- Haydi, ne duruyorsun, benim yapamadıklarımı yapsana. Elimden geleni yaptım, çoğaltmak senin elindeydi.” diyordu.
“-Yapamadım baba yapamadım. Ben seni örnek aldım. Yetmedi bana, senin verdiklerin yetmedi bana. Diğerleri gibi bir yaşantım olsun istiyordum. Akşamları ışıl ışıl parlayan bir eve mutluluk içinde gelmek, hep beraber olmak istiyordum. Beni sev istiyordum. Bana sevgini göster istiyordum. Yalnızlık bana göre değildi. Bize göre hiç değildi.”
“- Verdim oğlum, verdim. Sevgimi de, elimde avucumdakini de verdim. Çok çalışmak zorundaydım. O kadar çocuğa o yoklukta bakmak kolay değildi. Sadece çok yorgundum, yorgun. Ama sizlerin ortamını hep düzgün tutmaya çalıştım. Biri iki yapmayı beceremediniz. Verilenleri değerlendiremediniz. Umutsuzluk yoldaşınız oldu. Onu kıramadınız. Toparla kendini.”
*
Söylenenler birden ağır gelmişti. Kan ter içinde uyandı. Neydi şimdi bu? Bir iç hesaplaşmaya girecekti. Belliydi. Ne yapacağını bilemez bir halde yatağın içinde kıvrandı. Perdenin aralığından gökyüzüne baktı. Gece yalnızlığını iyice yüzüne vurmuştu yine. Sonsuz bir boşluğun girdabına girip kayboluyordu yine. Gördükleri gerçek miydi düş müydü? Sanki rüyadan uyanmamış, boyut değiştirmiş gibiydi. Yüreğini bir ürperti sardı. Derin bir soluk aldı. Geçmişiyle bugününün hesabını yapmaya başladı.
Gerçekten her şeyin nedeni babası mıydı? Sevgisizlik miydi? Umutsuzluğu kendisine yoldaş eylemesi miydi? Parasızlık mıydı? Peki bunların arasında annesini
nereye koyacaktı? Kadıncağız yokluğun acısıyla çoluk çocuğuna elinden gelenin en iyisini vermeye çalışmamış mıydı?
*
Hayır, hayır! Her şeyin sebebi kendisiydi. Özlemlerinin peşinden koşmaya çalışırken unuttuğu şey gerçekten çalışmaktı. Sürekli başkalarını suçlamak işine geliyordu. Bunu kendine itiraf etmekte çok geç kalmamış mıydı? Yine nefes almakta zorlanmaya başladı. Uykuyla uyanıklık arasında bocalayıp duruyordu. Silkinip kendine gelmeye çalıştı. Sendeleyerek ayağa kalktı, sanki yer ayaklarının altından kayıyordu. Eğildi, bir yerlere tutunmaya çalıştı. Yooo, yooo eğilmemeli, yukarılara erişmeye, yıldızlara tutunmaya çalışmalıydı. Çok mu geç kalmıştı? Kulaklarında babasının sesi çınlayıp duruyordu. “Verilenleri değerlendiremediniz, biri iki yapamadınız.” Gülümsedi. Düşünceleri netleşmeye başlamıştı. Sanki ufku açılmıştı, şimdiye kadar göremedikleri sınırsız bir şekilde beyninde şekillenmeye başladı. Başucuna bıraktığı suyu eline aldı, kana kana içti. Tekrar yatağına uzandı. Gözleri gökyüzüne takıldı, yıldızları seyrederken derin bir uykuya dalmıştı.
Saatler sonra uyandığında kafasında bir şeyler netleşmiş gibiydi. Pes etmeyecekti. Engeller onu hedefinden alıkoyamayacak, yıldıramayacaktı. Perdeleri açtı. Güneş içeri umut gibi dolmuştu. Birden neşelendi. “Rahatla!” dedi kendine, “Omuzların daha dik olacak, başın yukarıda yürüyeceksin. Kendine gelebilmen için bir düş mü görmen gerekiyordu. Herkes her zaman eşit mi ki bunu dert ediyorsun.”
Aynanın karşısına geçti, mutlu bir ıslık tutturdu dudaklarının ucuna. Traşını oldu, en afilli kıyafetlerini geçirdi üstüne. Kendinden emin bir şekilde çıktı sokağa. Ne yapacağını biliyordu. Kendisini daha fazla rezil etmeyecekti. Hayattan sürgün olmayacaktı. Bulunduğu ortamın ayrıntılarını yakalayacak, bembeyaz düşlerle uyuduğu rüyadan bembeyaz gerçeklerle kalkmış olarak hayatına bir = bir olarak devam edecekti.
Her zaman yıkık omuzlarla, göğsü yırtılırcasına öksürüklerle geçmesine alışmış olan mahalle halkı, hafif hafif esen rüzgârda uçarcasına yürüyen adamı görünce meraklı gözlerle birbirlerine bakakaldılar.
 
 

 

Ekleyen:  Fevziye ŞİMDİ
Tarih:  3.12.2023
İzlenme: 
Yazdır:Yazdır
Eklenen Yorumlar 
Fevziye ŞİMDİ Yazıları
ANADİL VE ANADİL EĞİTİMİNDE MASALLARIN ÖNEMİFevziye ŞİMDİ [ 12.3.2023 Devamı
HAYATIMIZLA OYNUYORLAR !Fevziye ŞİMDİ [ 4.8.2022 Devamı
“Mahur Beste / Müjgan’la Ben Ağlaşırız” Fevziye ŞİMDİ [ 23.5.2022 Devamı
ÇANAKKALEFevziye ŞİMDİ [ 18.3.2022 Devamı
KÖYLÜ ÇOCUĞU VE HASAN ALİ YÜCELFevziye ŞİMDİ [ 14.3.2022 Devamı
MİTOLOJİFevziye ŞİMDİ [ 9.12.2021 Devamı
MİTOLOJİFevziye ŞİMDİ [ 9.12.2021 Devamı
BEYNİMİZ VE MUTLULUK HORMONUFevziye ŞİMDİ [ 22.10.2021 Devamı
KÜRESEL ISINMA VE SERA ETKİSİFevziye ŞİMDİ [ 17.8.2021 Devamı
PANDEMİ VE YAZ AYLARINDA BESLENMEFevziye ŞİMDİ [ 19.7.2021 Devamı
DEĞİŞİK BİLGİLERFevziye ŞİMDİ [ 10.5.2021 Devamı
TOM AMCA’NIN KULÜBESİFevziye ŞİMDİ [ 13.2.2021 Devamı
100 Maddelik Hayat Anayasası. Fevziye ŞİMDİ [ 29.12.2020 Devamı
FİKİRLER VE YAŞAM Fevziye ŞİMDİ [ 6.12.2020 Devamı
YARGILAMAFevziye ŞİMDİ [ 7.11.2020 Devamı
TÜRK DİL BAYRAMI Fevziye ŞİMDİ [ 29.9.2020 Devamı
HALK EDEBİYATIFevziye ŞİMDİ [ 23.8.2020 Devamı
KİTAP TANITIMI Fevziye ŞİMDİ [ 17.7.2020 Devamı
SATILIK SEVDAFevziye ŞİMDİ [ 10.6.2020 Devamı
İSLAMİYET SONRASI DESTAN ÖRNEKLERİ:Fevziye ŞİMDİ [ 20.5.2020 Devamı
DESTAN – 1Fevziye ŞİMDİ [ 20.4.2020 Devamı
DESTANFevziye ŞİMDİ [ 2.4.2020 Devamı
ALMAN ÇOCUK EDEBİYATINDA GRİMM KARDEŞLERFevziye ŞİMDİ [ 18.3.2020 Devamı
ALMAN ÇOCUK VE GENÇLİK EDEBİYATIFevziye ŞİMDİ [ 16.2.2020 Devamı
OLUMLU YAŞAMAKFevziye ŞİMDİ [ 15.1.2020 Devamı
TÜRK EDEBİYATINDA BİLMECELERFevziye ŞİMDİ [ 7.1.2020 Devamı
İSHAK KUŞUNUN ÇAĞIRDIĞI ÇOCUKFevziye ŞİMDİ [ 22.12.2019 Devamı
SATILIK SEVDA Fevziye ŞİMDİ [ 6.11.2019 Devamı
NİNNİ...Fevziye ŞİMDİ [ 25.10.2019 Devamı
TEKERLEMELERİN ÖZELLİKLERİFevziye ŞİMDİ [ 9.10.2019 Devamı
TEKERLEMELER Fevziye ŞİMDİ [ 12.9.2019 Devamı
MASAL TÜRLERİFevziye ŞİMDİ [ 19.8.2019 Devamı
MASALLARIN ÖZELLİKLERİ- 1Fevziye ŞİMDİ [ 4.8.2019 Devamı
MASALLARIN ÖZELLİKLERİ Fevziye ŞİMDİ [ 23.7.2019 Devamı
TÜRK ÇOCUK EDEBİYATININ GELİŞİMİFevziye ŞİMDİ [ 15.7.2019 Devamı
Sayfalar : 1  2  
Yazarlar
Prof. Dr. Anıl ÇEÇEN

HEM HER ŞEY DEĞİŞECEK HEMDE TÜRKİYE DEĞİŞMEYECEK
M. Yahya EFE

Dünya Engelliler Günü
Hüseyin TOPRAK

UYAN ŞAHİN UYAN GÖR NELER OLDU…
Harika ÖREN

İnsanlığın Kırmızı Çizgileri
Metin Mercimek

YAŞAM ANLAYIŞIMIZ SEVGİ OLSUN
Belma Demir AKDAĞ

BİR YIL DAHA GİTTİ
Ahmet GÖKSAN

GELECEĞİMİZİN YOLU
Sevgi Ünal

YAZMIŞ KIŞMIŞ
Münevver ÖZCAN

TANIK OL KARAR VER
Dr. İbrahim ATEŞ

ÂŞÛRÂ GÜNÜNÜN DÜŞÜNDÜRDÜKLERİ
Nevin BALTA

İzmir İktisat Kongresi 100 Yaşında
Şahika ÖNER

BENİM ANNEM!
Ayten YAVAŞÇA

Artık bu solan bahçede bülbüllere yer yok
Fevziye ŞİMDİ

UMUT
Günseli RUMELİOĞLU

EVRİMİN GÜNCELLENMESi
Yekta Güngör ÖZDEN

Ne günlere kaldık…
Oktay ZERRİN

Anadolu Mektebi Okul Paneli
Arzu KÖK

Gençler!...
Dr. Doğan KUŞMAN

Müslüman mısınız?
Alev YILDIRIMCI

Zaman yok
Handan ÇÖLAŞAN

Bu DÜNYA
Bekir COŞKUN

Yazı bilmem
Orhan SELEN

UNUTKANLIK SALGINI
Elveda TANIK

LEBALEB KONGRE...

>>>>>>>>>>>>>>>>>>
 



 

 


>>>>>>>>>>>>>>>>>
 

 

 

 

Her Hakkı Saklıdır. Efe'ce Haber Gazetesi © 2008 Tasarım : Linear Yazılım

Reklam