Her sabah olduğu gibi bu sabahta işe gitmek için saat 8:15’de dışarı çıktığımda bir kar yağışını izlemeye aldım. Gözlerimin önüne yıllar evvel askerliğim sırasında Palandöken Dağları’nda yürürken karşılaştığım kar fırtınaları gelirken İstanbul’a düşen bu bir iki damla kar beni adeta o eski fırtınalı yıllara taşımıştı. Hele bir gece görev çıkışımızda rahmetli Komutanım İ.Yalçın Öztunç beni yanına çağırarak termometreye bakar mısın dedi. Çıkıp baktığımda -19 dereceyi gösteriyordu. Gazinonun içinde 35 astsubay,3 subay ; gazinonun içinde ise 125 er bizi bekliyordu. Komutanıma dedim ki 3. Ordu’nun gereğince -15 derece üstünde dışarı çıkılmayacak ve ders yapılmayacak.

  Komutanım bana döndü ve ‘’ Düşman gelirken -15 derecenin altında gelemeyiz mi diyeceğiz ‘’ dedi. Hemen subay,astsubayları toplayarak birlikleri toplayıp harekete geçtik. İstikamet Nene Hatun Tarabyası idi. Fakat kar tabakasından adım atacak yer bulamıyorduk. Şöyle bir kilometre ya yürüdük ya yürümedik. En önde Komutanım Yalçın Öztunç bıyıklarına buz tutmuş halde bana dönerek derhal arabaya binin dedi. İstikamet bölük olmak üzere bizi  görevlendirdi. İşte bu görüntü altında ben bugün sabah yola çıktığımda önce metro durağı , sonra Ayrılık Çeşmesi ve daha sonra Marmaray ile Gülhane Durağı ile tramvaya binip işyerine geldiğimde soğuktan buz kesilmiştim.İşte İstanbul’un karlı bir gününde yeni yeni güneşin kapladığı bu odada yıllar evvelki bu geceyi hatırlayıp İstanbul’a yağan bu şeyin kar mı yağmur mu dolu mu olduğunu düşünürken açan bir güneş odayı ve içimizi ısıttı. Ama ne var ki bütün bunların yanında fakir fukaranın bu kış gününde gecekondularda yaşayan ve evine ekmek götürmekte zorlanan insanları düşünmek gerekir diye kendi kendime düşünürken Kilis ilini hatırladım ve ilimizde 3 gündür yağan yağmurun meydana getirdiği sel felaketlerini düşünürken barajların doluluk oranı meydanlara yansıdığı için doğrusu Kilis adına mutlu oldum. Kilis ilimizde de kış bütün heybetiyle ne yazık ki zeytin mahsulü bu yağmurdan zarar gördüğü için zeytine yansıyacak zamlar gözümün önüne geldiğinde oda ayrı bir düşünce  oluyordu. İşte bütün bunları yansıtarak İstanbul’a kar  yağdı diyerek bir kış sohbeti yapmak istedim. Bu sohbetim ardında sizler sıcak odanızda sıcacık çorbanızı içerken sizler içemeyenleri düşünerek yardım elinizi uzatmanız gereğini daima hatırlamanızı istiyorum.Eğer komşun aç iken sen tok

gezebiliyorsan bunu hiçbir zaman göz önünden ayırmayacak ve soğuk günlerde birinci vazifen insan sevgisi olacaktır.Güzel günler diliyorum.