Bazen bakıp görmediğimiz ne çok şey var hayatımızda.
Bunların bariz örneklerini insan hastası yâda hasta olunca yaşıyor.
Benim annem bir şeker hastası, kalp hastası çoğu insan gibi onun da ihtiyaçları bir tek ilaç doktor değil
Bunlar çok şükür ki bulunuyor şehirlerde ve ilgi eskisin den çok daha iyi, hastaneler donanımlı
Fakat birde yaşam içerisin de sorunlar var.
Bunlardan biri ekmek.
Fırınlar tuzsuz ekmek çıkarıyor fakat sürekli değil en azın dan mahalle fırınları çıkarmıyor .
Büyük süper marketlerde bulunuyor tabi bizde öyle yapıyoruz.
Fakat beli ki bu insan hasta peki imkânı olmasa nasıl temin edecek bu ekmeği tuzlumu yiyecek.
Dün sabah annemim yaşadığı semtin fırınına gittim belki tembihlersem yaparlar diye.
Bana dayanıklı olmayacağı için çıkmadığını söylediler peki kabul edelim de şunu da düşünüyor insan bu fırın günde kaç yüz ekmek çıkarıyor?
Ya hu beş tane ekmek tuzsuz bulunsa ne olur ne kadar zarar eder.
Beyaz ekmeğin onca zararlı olup tüketilmesinin yanında bir hastanın olmazsa olmaz tuzsuz ekmeği ziyan olacak deyip üretilmiyor pes doğrusu.
Yani aynı söz geçiyor aklım dan ‘engeli yok onlara engelleri bizler yaratıyoruz’.
Bu da devletin suçu değil vatandaş olarak bizler yaptığımız işlerde ve eylemlerde bu çeşitte durumları da önemsemeliyiz.
Unutmayalım ki bunlar insani eylemlerdir her şey para kazanmak olmadığı gibi hastalığın torpili olmuyor herkesin evine giriyor.
Ayrıca bana ekmek makinesi reklamı yapmaları da trajikomik doğrusu.
Ama doğrusu bunu yaşayana kadar bende bilmiyordum insan ne kadar hasta ve engeliyse yaşamda, insanlar da bir o kadar zorlaştırıyor onlara hayatıgörmemezlikten gelmekten başka bir şey değil bu.
Ama bunlar değişecek inanıyorum insanlık uyanıyor ve bilinçleniyor yavaş ama umutla en azından yaşayanlar tecrübelerini paylaşıyor buda bir aşama.
Ümitle ve sabırla bekliyor engeli dostlarım ve aileleri..
|