Ramazan ayı rahmet, bereket ve güzellikler ayı.
Kıymetli aylardan biri olan Ramazan ayın da olmak maneviyatımız için kıymetli çünkü insanoğluna bazı değerlerini hatırlatan aylardandır.
Sizlere geçmiş ramazanları anlatmak istemiyorum içimden de gelmiyor zaten çünkü şimdilerde Ramazan iftarları şenlikle neşeyle açılmıyor.
Endişe var yurdumda, üzüntü var ihanet var.
Bizler şu dönem yurdumuzda çok üzücü bir süreçten geçiyor olmamız nedeniyle çok daha fazla dua etmeye ihtiyaç duyarken bir sevabın bin sevap olduğu zamandır ramazan.
Fakat canın cana zarar vermediği şeytanın bile bizlere yaklaşamadığını bildiğimiz bu kıymetli ayda maalesef böyle olmuyor.
Bir sürü can yanarken çokta mutlu olamıyoruz doğrusu.
Aklıma şu hikaye geliyor
Adamın karısı ölüyor herkes başsağlığı diliyor. Fakat bir arkadaşı yanına gelip Allah bu acıyı unutturacak daha başka acı vermesin deyip gidiyor.
Şaşırıyor adam fakat bir şey demiyor o an ama kafasına takılıyor bu söz alınıyor birazda arkadaşına ve onu tekrar davet ediyor bir süre sonra.
Soruyor:
Arkadaşım benim eşim öldü çocuklarım, ben perişan sen bana ‘daha başka acı verip unutturmasın bu acını’ diyorsun. Bundan büyük acı olur mu diyor.
Adam:
Bak arkadaşım Allah insanoğlunu sınar ve sınavları vardır. Sen derdin den acını en büyük acı olarak görüyorsun düşün ki çocuklarına şimdi birşey olsa ya da çaresiz bir derdin olsa ne yapardın?
Sana geldiğimde o kadar ağladın ki ben ölseydim dedin. İsyan etme ve dua et sen yaşadıkça sınavın olacak sabırlı ol der.
Evet, düşünüyorum da yurdumuzda o kadar olumsuzluklar varken her gün yeni olaylar patlak veriyor.
Birini bitti bitecek tüm acılar derken.
Nasıl bir handikaptır bu hiç ummadığımız bir çekişme içinde buluyoruz kendimizi. Tam bitti her şey iyi olsun insanlar üzülmesin artık derken kendi evlatlarımızla karşı karşıya kalıyoruz peki ama amaç ne?
Biz Müslüman devletiz olayın diğer tarafı da Müslüman
Bizim çocuklarımız olayların içinde diğer taraftakiler de bizim çocuklarımız
Biz Türkçe konuşuyoruz diğer taraf da Türkçe konuşuyor
Olay yeri Türkiye biz bu vatanın evlatlarıyız peki nedir bu anlaşmazlık?
Konuşmayı unuttuk mu, kardeş olduğumuzu unuttuk mu?
Ve daha acı olan hepimizin baştan ayağı oyun olduğunu bildiğimiz bir çekişmeye bir gurup mücadele ederken.
Bir gurubunda iki kardeş kavga ediyor olmasına şaşkınlıkla baka kalması ve bu konuların aslında çokta kolay bir çözümü olduğunu biliyorken yani seçim ve sandıklar bir şey yapamıyor olma çaresizliği.
Korku savaş filanda değil aslında fakat düşman yok insan kardeşine zarar vermez insanın aklı duruyor.
Bir insan çok bunalıyor ve bir çaresizlik içine giriyor, bir türlü çıkmayı akıl edemiyorsa bu yaşama karşı güven eksikliği demektir.
Bizlerin bunu hissetmesi ve umutsuzluğa kapılması sağlanmaya çalışılıyor.
Bir ülkeyi ‘acaba’ sözü yerle bir eder.
Allah bizlere akıl ve fikir vermiştir. Sen tevekkülünü yap (hazırlığınıyap),takdiri Allah'a bırak demiştir kuranı kerim de.
Hangi dinde Allah şiddetti onaylıyor?
Kıymetli şu aylarda bunu hatırlayıp sakin olmalıyız ve bu olayların başrol oyuncularına da Allah ıslah edecektir sizi diyorum.
Sizler annelerinizi ağlatıyorsunuz çünkü bu ülkenin çocuklarısınız hangi sadaka sizi kurtarır Allah sizi affedecek mi kana buladığınız bu Ramazan ekmeklerimizi bize yedirdiniz.
Çünkü bir anne çocuğunun canıyanıyorsa o gün yediği ekmek kan olur ona.
Bu kıymetli ayda nefsimizi ve egolarımızı bir yana koyma gücü diliyorum
Hayırlı Ramazanlar görelim inşallah .
|