|
Yıl 1942...
Kilis ilindeyim.Şehit Sakıp İlkokulunda 5. sınıf öğrencisiyim.O gün 11 yaşında olan ben 23 Nisan bayramını kutlamaya hazırlanıyorum.
Büyük Atatürkümüzün Türk çocukları yanında bütün dünya çocuklarınada da armağan ettiği bu bayramı kutlama hazırlıklarına kıymetli öğretmenlerimizin denetmin de devam ediyoruz.Bu vesile ile Sevgili öğretmenim Nimet ERDEM'e Allah'tan gani gani rahmet diliyorum.
Günlerden 22 nisan idi.Sınıfa girdi,elinde bahar çiçekleri ile Yarın Atamızın size armağan ettiği bayramdır.Yarın törenlere katılacağımız haberinin yanında bir sürpriz ile o günlerde ilçe olan memleketimizin belediye başkanı koltuğunun geçici sahibininde bizim sınıftan olacağı müjdesini verdi.Hepimiz pür dikkat acaba belediye başkanı için kimin seçildiğinin öğretmenimiz tarafından açıklanmasını beklerken bir anda 'Nejat TAŞKIN' demez mi.Kilis ilçesi 23 Nisan Belediye Başkanı Nejat TAŞKIN seçilmişti.
Beni ayağa kaldırıdı ve ekledi konuşmanı ben hazırlayacağım ve ilave etti seni kutluyorum.Şaşkınlık içinde öğretmenin beni elbisem yok.Onu alacağız ve sana hediye edeceğiz evet sen çok fakir bir aileniin çocuğusun.Evet çok zor dönemden geçiyorduk sadece yiyecek ihtiyacımızı karşılayabiliyorduk.Yamalı önlük ve delik yemeni bile benim için lükstü.Okul çantam bile yoktu.
Aynı gün öğleden sonra takım elbise geldi ve ben ve ben 23 Nisan 1942 sabahı okul öğretmenlerim le birlikte cumhuriyet Meydanına geldik.O gün Kaymakam,Belediye Başkanı Dönemin Tek Parti Başkanının yerini alan çocuk ve ben kortejte yerimizi aldık.
Çıldgınca alkış tufanı ve 23 Nisan çoşkusu altındaki bu tablo bugün bile gözlerimin önünde ilk günkü bütün detayları ile kazılıdır.
Çocuk kaymakam konuştu ve ben belediye başkanı olarak konuştum.Kürsüden indim ve alkış sesleri sanki yer ve gök karşık nidalar içinde geliyordu.Herkes beni selamlıyordu ve ben o günün belediye başkanı idim.
Bir günlükte olsa yanımda aldığım öğrenci zabıtalarla teftişe çıktım.Her gün yolumun üzerinde olan o kasap dükkanına geldim.Sinekleri etlerin üzerinde görünce o kasaba 3 Tl ceza yazdım.Ve görevimi yapma mutluluğu içinde makam odama döndüm.
Evet 23 Nisanlar böyle kutlanırdı.Ama şimdi Atamızın çocukalra armağını bu bayramın kutlanmayacağı hatta açılışı yapılan Mecliste bile küçük çaptada olsa bir etkinlik düzenlenmeyeceği bildiriliyor.Çocukların bu bir günlük bayram sevincinden mahrum bırakıldığını görmek insanı mutsuz ediyor.
Birinci Cihan harbi ve Kurtuluş Savaşı sonucu kurulan Cumhuriyetimizde Bu güzel bayramın kutlanmadığı başka dönem var mıdır bilmiyorum.Kurtuluş Şavaşından sonra bu savaştaki Şehitlerimizinde kalan çocukları için bir nebze olsun teselli imkanı olan bu bayramı yapmayın etmeyin beyler iptal etmeyin.Sorunsuzca kutlanması için ne gerekiyorsa o tedbirleri almak yerine bayramı iptal etmek yerinde bir karar olmasa gerek.
Bugünlerde terör habisi hepimizin canını yakmaktadır.Neden bugünlerdede Cumhuriyetin ilk yıllarındaki gibi kararlı bir şekilde helede şehit çocujklarının ön saflarda olduğu kutlamalar yapılmazda iptal gündeme alınır.
Bugün 85 yaşında olan ben Nejat TAŞKIN bile o günkü aşkla ve heyecanla Kilis Belediye Başkanının beni çağırması halinde 11 yaşındaki çocuk heyecanı ile Cumhuriyet Meydanında kürsüye çıkar ve konuşmamı yaparım.
Bayramlarımızın iptal edilmemesi ve bütün şehitlerimize gani gani rahmet kalanlarına helede çocuklarımıza derin sabır diliyiyorum.Böyle bayramlarımızın çocuklarımız için ne denli mühim olduğuna yukarıda deyinmeye çalıştım.
23 Nisan hep neşeyle doluyor insan cıvıltıları altında nice bayramları hakkı ve coşkusu içinde kutlama temennisi içinde Yüce Atatürk ,silah arkadaşları ve bütün Şehitlerimize tekrar gani gani rahmet diliyorum...
|
.jpg)
.gif)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg){kind=small}
.jpg)
Ekleyen: Nejat TAŞKIN 
Tarih: 22.4.2016 
İzlenme: 
Yazdır:
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
(1).jpg)
