Bu şiir Bolu-Düzce ve diğer il ve ilçelerde meydana gelen ve yüzlerce insanın hayatını yitirdiği depremler nedeniyle yazılmış olup, Bafra İlçe Halk Kütüphanesi’nden okumak için aldığım TÜRK EDEBİYATI DERGİSİ’nin 2000 yılı cildinde görüp haberdar olduğum şiirimdir.
Şiiri tesadüfen bu dergide görünce çok duygulandım ve siz değerli okur ve dostlarımla paylaşmak istedim. Depremde hayatını kaybeden vatandaşlarımıza Allah’tan rahmet, ailelerine baş-sağlığı ve sabır dilerim. Saygımlarımla.
DEPREM ve KALBİM
Yarısı Düzce’dir, yarısı İzmit
Kalbim hüzünlerle bütün bir şehir
Bitti her mutluluk, bitti her ümit
Kalbim hüzünlerle bütün bir şehir
***
Şiddetle sallandı nice köy, ova
Karalar bağladı mavi Yalova
Çınarcık’ta ceset yığıldı yola
Kalbim hüzünlerle bütün bir şehir
***
Hayat durdu birden güzel Gölcük’te
Yüzlerce vatandaş kaldı göçükte
Yürekler tutuştu ceset gördükçe
Kalbim hüzünlerle bütün bir şehir
***
Dizildi depremler arka-arkaya
Yandı yüreğim ah, yandı Sakarya
Bu gözyaşları,bu acılar var ya
Kalbim hüzünlerle bütün bir şehir
***
Acılar büyüdü küçük yürekte
Feryatlar yükseldi güzel Hendek’te
Elden bir şey gelmez çok üzülsek de
Kalbim hüzünlerle bütün bir şehir
***
Unuttum sanmayın canım Bolu’yu
Gözlerim tanımaz oldu uykuyu
Hissettik o ölüm denen duyguyu
Kalbim hüzünlerle bütün bir şehir
***
Kaynaşlı’da deprem yine kaynaştı
İstanbul, Avcılar birden karıştı
Türkiye acıyla bir arkadaştı
Kalbim hüzünlerle bütün bir şehir
***
Tekirdağ, Zonguldak, Eskişehir’de
İnegöl,Sapanca deprem her yerde
Çaresizlik vardı yaşlı gözlerde
Kalbim hüzünlerle bütün bir şehir...
|