Sevgili okurlar, insanlar vardır; dostluğu paylaşmak için, kalpler vardır; sevgiyi yaşatmak için ve bayramlar vardır, sevgiyle kucaklaşmak için.
Tüm insanların birbirlerine daha çok yaklaştığı, dargınlıkların unutulduğu, küslerin barıştığı ve kardeşçe kucaklaştığı, sevenlerin bir araya geldiği, rahmet ve şefkat dolu bu bayram gününde, dost ve yakınlarınızla kucaklaştınız mı?
Bayramlar, bir sevinç günüdür. Sizleri bilmem ama ben bayram sevincini doya doya yaşayamıyorum.
Ülkemizdeki, işsiz güçsüz, aç ve perişan dolaşan insanları görür gibi oluyorum.
Evini geçindirmek için namusuyla kazanacağı, ekmek parası uğruna ter döken ve evine aylardır bırakın et almayı, bayram şekeri dahi alamayan insanları düşünüyorum.
Karısı ve çoluk çocuğu tok yatsın diye, doymuş gibi yapıp sofradan aç kalkan ve evinden kaçan babaları düşünüyorum.
Bunları düşünürken, sizlere İsmail Çörekçi’nin yazmış olduğu “Bayramlar Bayram Ola” isimli bir şiiri sunmak istiyorum ve yorumu siz değerli okurlarıma bırakıyorum.
“BAYRAMLAR BAYRAM OLA
Güneş yükselmeden kuşluk yerine,
Bir adam camiden döndü evine,
Oturdu sessizce yer minderine,
Kızı “bayram” dedi yalınayaktı,
Adam “bayram” dedi tam ağlamaklı.
Eli öpüldükçe içi burkuldu,
Konuşmak istedi dili tutuldu,
Güç bela ağzından bir “of” kurtuldu,
Oğlu “bayram” dedi sırtı yamalı,
Adam “he ya” dedi gözü kapalı.
Düşündü kış yakın, evde odun yok,
Tenekede yağ yok, çuvalda un yok,
Yok- yoka karışmış, tuz yok, sabun yok,
Avrat “bayram” dedi eğdi başını,
Adam “evet” dedi, sıktı dişini.
Çalışsa ne iş var, ne cepte para,
Dağ oldu içinde büyüyen yara,
Dikti gözlerini karşı duvara,
Takvim “bayram” dedi, silindi yazı,
Adam “öyle” dedi, bağrında sızı.
Döndürse yönünü her hangi dosta,
Yaralı, gariban, dul, yetim hasta,
Aylar, yıllar, günler erirken yasta,
Yer gök “bayram” dedi, ağzını açtı,
Adam “bayram” dedi, evinden kaçtı.”
|