|
Sevgili okurlarım, Mevlana’nın hatasız dost arayanlar için söylemiş olduğu bu öğüt dolu şiiri ile yazıma başlamak istiyorum:
“Yüzde ısrar etme doksan da olur
İnsan dediğinde noksan da olur
Sakın büyüklenme el’de neler var
Bir “ben” varım deme “yok”san da olur
Hatasız dost arayan dosttan da olur.”
Mevlana, bu güzel şiiri hatasız dost arayanlar için söylemiş.
İnsanın çevresinde her zaman birtakım insanlar bulunur. Bu insanlar yakınları, arkadaşları ve dostlarıdır. Arkadaşlık kolay kurulur ama dostluk kolay kurulan bir bağ değildir.
Dost; sevilen, güvenilen, sırdaş, yakın arkadaş ve iyi görüşülen kimsedir.
Dost kolay kazanılmaz. İlgi ister, sevgi ister ve zaman ister.
Fakat bazı insanlar birbirleriyle hemen kaynaşabilirler, sevebilirler ve çabuk dost edinirler. Bunlar dost canlısı insanlardır.
Oysa dostluğun sağlam temellere dayanması için, kişinin çevresindekileri iyi tanıması gerekir. Çevresindekileri iyi tanımadan edinilen menfaat dostlukları sonunda hüsranla biter.
Gerçek dost; iyi gün dostu olduğu kadar, kara gün dostu da olmalıdır. İnsana acı günlerinde dost olmayan kimsenin dostluğu sahtedir.
Yaşamın kaynağı sevgidir…
Yaşamın kaynağı sevgiyse eğer; Sevgi mutluluk, mutluluk paylaşmak, paylaşmak dostluk, dostluk hatırlanmak, hatırlanmak unutulmamaksa eğer, demek ki sevilmişsinizdir ve dostunuz vardır.
Dost dediğin sevdi mi yürekten sevmeli. Çünkü dostluğun sermayesi sevgidir. Sevgisiz dostluk olmaz.
Kişi eğer ki gerçek bir dost bulduysa ona sımsıkı sarılmalı ve onu her haliyle kabul etmelidir.
Her insanın mutlaka iyi yönlerinin olduğu gibi kötü yönleri de vardır. Önemli olan insanları tüm özellikleri ile kabul etmektir.
Dost dediğimiz kişilerin olumsuz özelliklerini görerek onları eleştirmek çok yanlış bir davranıştır. Böyle bir davranış dostlarımızı kaybetmemize sebep olur.
Oysa dostlar kolay kolay kaybetmeyi göze alamayacağımız kişiler olmalıdır.
Bazı insanlar menfaatleri icabı, kısa sürede yakınlık kurarak dost gibi davranıp arkadaş olurlar.
Buna bürokraside ve siyasette çok rastlanır. Menfaatleri bitince de sizi tanımazlar bile. Bunlar özde değil, sözde olan sahte dostturlar.
Dost bilinen bu kimselerden her an kötülük, yani dost kazığı görebilirsiniz.
Eksiksiz, noksansız kişi olmaz, hiç kimse mükemmel değildir. Bu sebeple kusursuz dost aramak boşunadır. Arayan da dostsuz kalır.
Dost bulmak istiyorsak, insanları kusurları ile kabullenip sevmeliyiz.
Kusursuz insan yoktur. Her insanın az çok kusuru bulunur. Bundan dolayı kendine dost edinmek için kusursuz birini arayan kimse, aradığını bulamaz. Dostsuz kalır.
Mevlana hazretleri, yazımın başındaki şirini kusursuz dost arayanlar için söylemiş. Önemli olan kusur aramak, kusur bulmak değildir. Arkadaşının gördüğün kusurunu düzeltmektir.
Mevlana’nın o küçük şiiri ne güzel yol gösteriyor insana…
Dost arayanlar, Mevlana’nın bu şiirini okumalı ve düşünmeli;
“Mevlana bu şiirde ne demek istiyor?” diye.
|
.jpg)
.gif)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg){kind=small}
Ekleyen: M. Yahya EFE 
Tarih: 29.6.2015 
İzlenme: 
Yazdır:
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
(1).jpg)
