|
Sevgili okurlarım, Mevlana’nın Mesnevi’sinde okumuştum;
Mevlana, hocası Şems ile sıcak bir yaz gününde yola çıkarlar. Yolda sıcağın altında kucak kucağa yatmış iki köpek görürler.
Mevlana, hocasına: “İnsanlar da böyle kardeş kardeş yaşasalar ne olur?” der.
Şems öğrencisine dönerek:
“Çıkar torbandan ekmekleri, at üzerlerine” der.
Mevlana ekmekleri atar. Bunun üzerine, az önce kardeş kardeş yatan iki köpek bir parça ekmek için birbirlerine saldırırlar.
Çünkü iki köpek paylaşma kültüründen yoksundur.
***
İnsanoğlu ise kendisini diğer canlılara göre üstün kılan pek çok meziyetinin yanında paylaşma kültürüne, ahlakına sahip olmasıyla da ayrıcalıklı bir konuma sahiptir.
Paylaşmak bir ahlaktır, kültürdür.
Bunun çağdaşlıkla ya da geri kalmış bir toplum olmakla ilgisi yoktur.
Bu bir anlayıştır, idraktir ve ahlak meselesidir.
Paylaşmak kültüründen nasibini almamış insanlar ise bencil insanlardır.
Paylaşan ve paylaşmayı hayat ilkesi edinen kendisi ile iç barışı sağlamış insan olmak kolay değildir.
Ne alabilirim değil ne verebilirim, nasıl yardımcı olabilirim anlayışı ile hayata bakan insanlar hem mutlu oluyorlar hem de mutlu ediyorlar.
Vermek, sevmek, paylaşmak bir anlayış bilgi birikimi ve bir inancın hayata yansımasıdır.
Hep deriz ya:
“Paylaşılınca mutluluklar artar, sıkıntılar azalır.” Diye…
Günümüzde hep bana mantığında olan bencil insanlar o kadar çoğaldı ki…
Bencil olmayan insanları mumla arar olduk.
Çevremizde, başkalarının duygu ve düşüncelerini hiçe sayıp, her zaman kendilerini ön planda görmek isteyen bencil insanlar çoğaldı.
Bencillik bir hastalıktır, bir karakter bozukluğudur.
Bunlar hep ilgi odağı olmak isterler.
Bencil insanların en büyük özelliği ise, kendisi hariç başka kimseyi düşünmemesidir.
Tek düşünceleri, kendi, çıkarlarıdır.
Onların ipiyle kuyuya inilmez. Sizi yarı yolda bırakırlar.
İşte bu tür bencil insanlar, zamanla tek başına kalmış meyvesiz bir ağaç gibi kurur giderler.
Hayatta mutlu olabilmek için bencil olmamak ve paylaşmayı bilmek çok önemlidir.
İnanıyorum ki paylaşma kültürüne sahip olursak, bencilliği bırakırsak, birey olarak daha mutlu, toplum olarak daha da dirlik içinde oluruz.
Mutlu bir toplum olabilmemiz için, önce “aile” içinde anne ve babalar, daha sonra okullarımızda öğretmenler çocuklarımıza paylaşma kültürü vermeli, davranışlarıyla onlara örnek olmalıdır.
Hayat ve yaşamak çok güzel, bu da paylaşma kültüründen nasibini almış, bencil olmayan akıllı insanların işidir.
|
.jpg)
.gif)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg){kind=small}
Ekleyen: M. Yahya EFE 
Tarih: 28.1.2019 
İzlenme: 
Yazdır:
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
(1).jpg)
