|
Sevgili okurlarım, insan kalbi hayatı boyunca mutluluğun peşinde koşar. Hep bir arayış içindedir.
Kimimiz parada ararız mutluluğu, kimimiz sevgilide… Kimimiz ailemizde, kimimiz ise sağlıkta…
Mutluluğa ulaşmak için sahip olmak istediklerimizin hayalini kurar ve bu hedeflere ulaştığımız zaman mutlu olacağımızı zannederiz.
Ama hepsinde bir "arayış" ve "yetinmeme" söz konusudur.
Belli bir miktar paramız olduğunda mutlu olacağımızı düşünürüz o kadar para kazanınca yetmez, daha fazlasını isteriz.
Evimiz olsun isteriz. Evimiz olur bu kez bahçe içinde bir tane daha isteriz.
Arabamız olsun isteriz. Araba alırız bu kez rengini yada modelini değiştirmeye çalışırız.
Bizi seven birileri olsun diye dua ederiz onu bulduğumuzda da kıymetini bilmeyiz.
İnsanoğlu yapısı böyle her zaman daha fazlasını elde etmek için uğraşırız, arada kaybettiklerimizin farkına vardığımızda ise iş işten geçmiş olur.
Mutluluk bence göreceli bir kavramdır kimisi mutlu olmayı bilir, kimisi beceremez.
Kimisi de mutsuz olmak için elinden geleni yapar.
Kimileri mutluluğu maddi alanda, kimileri manevi alanda ele almışlardır.
Kimileri ise, hem maddi hem manevi alanda edinilebilecek bir ruhsal hal olarak düşünüyorlar mutluluğu.
Mutluluğun temeli; iyi yaptığın, severek yaptığın, heyecanla ve dört gözle beklediğin şeylerde bulunur.
Mutluluk, herkesin aradığı, peşinden koştuğu bir duygudur.
Başarının hayatımıza getirdiği en olumlu duygu, mutluluktur.
Sevgiliye; seni seviyorum demek, bir güzel söz söylemek, bir tatlı bakış kondurmak, bir demet çiçek vermektir mutluluk…
Bir çift tatlı sözdür, yumuşacık bir dokunuştur mutluluk
Mutlu olmak için insanlar birçok fedakârlıklarda bulunabilecekleri gibi pek çok haklarından da vazgeçebilirler.
Halk arasında “hüzünler paylaşıldıkça azalır, mutluluklar paylaşıldıkça çoğalır” şeklinde ifade edilen de bu değil midir?
Bu nedenle düğünlere, törenlere katılarak mutlulukları hep birlikte yudumlarken; taziyelerle ve hasta ziyaretleriyle de hüzünlerimizi paylaşır, onların da sıkıntılarını unutarak mutlu olmalarını sağlarız.
Karşılıksız ve çıkarsız sevgidir mutluluk… Aşktır bazen de birine yürekten bağlanmaktır...
Değer vermesini bilmektir mutluluk...
Sevilmeden de sevebilmektir mutluluk... Sevdiklerin bir gün hayatından gitmeden kıymetini bilmektir mutluluk…
Annenin yavrusuna duasıdır kimi zaman...
Sevgiliye duyulan özlemdir bazen de, en karşılıksız ve en çıkarsız...
Dua etmektir mutluluk, duada ölçülemeyecek güç saklı olduğunu bilmek ve sığınmaktır Allah'a...
Hayatı bütün olumsuzluklarına rağmen sevebilmektir, sorgulamadan yaşamaktır kaderini...
Olacağı varmış deyip gülümsemektir geleceğe mutluluk...
Hayatı, sevgiyi ve bazen de küçük bir çikolatayı paylaşmaktır mutluluk
Hayatımızdaki o önemsiz sandığımız küçücük ayrıntıların farkına varmaktır mutluluk...
”İnsanın gerçek varlığını bilmesi mutluluk, unutması ise elemdir.”
Mutlu olmayı bilmek gerek, mutluluğun yolu sevgiden geçer. Yunus Emre’nin dediği gibi; “Sevelim, sevilelim, dünya kimseye kalmaz...”
|
.jpg)
.gif)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg){kind=small}
Ekleyen: M. Yahya EFE 
Tarih: 24.2.2020 
İzlenme: 
Yazdır:
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
(1).jpg)
