Sevgili okurlarım, çocukluğumdan beri paylaşmayı hep sevmişimdir. Belki de içimdeki çocuğu her zaman yaşadığım için böyleyimdir.
Ama fark ettim ki zamanla bazı paylaşımlar acı verebiliyormuş.
Şimdi bunu da kabullenmeyi öğrendim.
“Paylaşmak hayattır” başlıklı daha önceki bir yazımda da bahsetmiştim paylaşmanın öneminden.
Bu dünya kimseye baki değil. Hepimizin sonu kara topraktır.
Onun için, şu fani dünyada hayatımızı anlamlı ve değerli kılan sevgileri paylaşmaktan daha güzel bir mutluluk var mıdır?
Acımızı, sevincimizi, ekmeğimizi, yemeğimizi ve yüreğimizdeki sevgimizi paylaşmak ne kadar güzeldir.
Zorlukları aşmak, acılara dayanabilmek paylaşmakla mümkündür. Sevinçler ve güzellikler paylaşıldıkça büyür.
Hayatınızın akışı güzel olabilir, normalde hayatınızda her şey pozitif yönde ilerliyordur, kariyer, sağlık, huzur olarak.
Bütün işleriniz iyi, “yürü ya kulum” durumundasınızdır.
Ama tek bir eksiklik hissediyorsunuzdur. Paylaşım!
Çok sevdiğiniz biriyle sevgileri paylaşmak istersiniz, bir türlü paylaşamazsınız.
Onun bu tutumu, olaylara duyduğunuz sevinci kursağınızda bırakır. Onunla paylaşmak isteyip de bütün olanları paylaşamamak ve paylaşamayacak olmak sizi üzer ve huzursuz eder.
Başarılarımıza, mutlu günlerimize onun katılmadığını, o güzel ve mutlu günümüzü sizinle paylaşmadığını, o gün tek başımıza olduğunuzu düşünün.
İnsan düşünmek bile istemiyor. Ama yapacak hiçbir şeyiniz yoktur artık. Sevinci, kederi, acıları paylaştığımız gibi, gerektiğinde ekmeğimizi ve aşımızı da paylaşabilmeliyiz.
İşte bunları da paylaşabiliyorsak, bizler gerçek dost olabilmişizdir.
Paylaşmak; İnsanlığın en güzel icra edilebileceği bir eylemdir.
Bazen kıymeti bilinemeyen şeydir paylaşmak.
Paylaşmak, kendinden vermektir. İçindeki duyguları, fırtınalarını, en derinde sakladığın sırları kendiliğinden hiçbir ısrara kapılmadan anlatmaktır.
Bu dünya kimseye baki değil.
Aşık Veysel’in dediği gibi sonumuz kara topraktır.
“Dost dost diye nicesine sarıldım
Benim sadık yarım kara topraktır
Beyhude dolandım boşa yoruldum
Benim sadık yarım kara topraktır.
Nice güzellere bağlandım kaldım
Ne bir vefa gördüm ne faydalandım
Her türlü isteğim topraktan aldım
Benim sadık yarım kara topraktır.”
Onun için bu dünyada insanlığın en güzel icra edilebileceği şey paylaşmaktır.
|