Sevgili okurlarım, hayat tek pencereden ibaret değildir. Hayatın birçok penceresi vardır. Bu pencereleri görmek için de, bunları görmeyi bilmek ve istemek şarttır.
Hayata umut dolu bir mutluluk penceresinden baktınız mı hiç?
Ben hayata umut dolu bir pencereden bakmak istiyorum. Baktığım pencere huzur olan, sıcak renklerle bezenmiş ışıkla dolsun istiyorum.
Oradan da hayata bakışımın aynı olduğu mükemmel bir insan görmek istiyorum.
Çünkü hayat kötü bir düş, iyi demeye dilim varmıyor. Hayatta mükemmel insanı görmekte çok zor görünüyor.
Hayata umut dolu bir pencereden baktığınız da; uzak bir kenti hatırlıyorsunuz bazen.
O kentin eğri büğrü yollarında ki evlerinin arasında kaybolursunuz ve hayalinizdeki o mükemmel insanı da göremezsiniz.
Hayat sizin için kötü bir düş olur ve iyi demeye diliniz varmaz.
Hayatta yaşamak ciddi bir iştir.
Bazen hayata umut dolu bir pencereden bakmak isteseniz de acılar dağlar yüreğinizi. Siz yine de gülümsersiniz hayata. Hayat penceresini açarak, tebessümle gülümsersiniz dünyaya.
Onun için bazen hayat penceresini açmaya ve bakmaya korkarsınız. Bugün olumsuz ne göreceğim acaba diyerek. Neden?
Çünkü hayatın vebali vardır omuzlarınızda. Baktığınızda sessiz ve hayattan incinmiş insanlar görürsünüz.
Hayat bakış açısından ibarettir. Üzüntümüz de, sevincimiz de hayata baktığımız pencereye göre değişir.
Siz hayata hangi pencereden ve ne açıdan bakıyorsanız onu görürsünüz.
Hayatta mutlu değilseniz, hayat baktığınız pencereyi değiştiriniz.
Üzüntülerden kurtulamıyor ve sürekli sıkıntıların kıskacında eziliyorsanız, hayata bakış açınızı hemen değiştiriniz. Değiştirmekte o kadar kolay değildir.
Günümüzde birçok insan hayata daima olumsuzluk penceresinden bakarlar. Hep kötüyü, eksiyi ve bozuğu görürler. Böyle olunca da içlerinde sürekli olumsuzluğu biriktirmiş olurlar.
Onlara göre her şey, her zaman kötüdür. Hayat felaketlere gebedir. İnsanlar gittikçe kötüleşmekte ve insanlıktan çıkmaktadır.
Kendisini hep iyiliğe ayarlamış olanlar ise, hayat penceresinden bakarken, herkesi de kendisi gibi iyi görürler.
Hayat bir de ben penceresinden bakanlar vardır. Bunlar başkasını görmezler. Görseler de onların durumlarıyla ilgilenmezler. Netice olarak da bencillikten kurtulamazlar.
Bu dünyada yapılmış olan ne iyilik kaybolur, ne de kötülük. İyilikte kötülükte karşılığını mutlaka bulur. Bu yüzden atalarımız; “İyilik yap denize at, balık bilmezse Halık bilir” demişler.
Bazen hayata umut dolu mutluluk penceresinden bakarken gülümsersiniz. Gözlerinizde bir uyku mahmurluğu, yeni güne hazırlanırsınız.
Kır rengi bahar çiçekleri sevgiyle açar gönlünüzde. Bakışlarınızda da aydınlık hisler vardır.
Sevgiler renklerde değil, Yüreklerde ölümsüzleşir.
Yaşamak için, hayata umut dolu mutluluk penceresinden bakınız.
|