|
Sevgili okurlarım, bugünkü yazımda sizlere sokak çocuklarından söz etmek istiyorum.
Şunu üzülerek belirtmek isterim ki; sokaklarda yaşayan çocukların sayısı her geçen gün daha da artıyor. Yıllardır gerek hükümetler tarafından, gerekse toplum tarafından görmezden gelinen bu çocuklara kim sahip çıkacak?
Ne yazık ki doğarken aile seçme şansımız yok... Onların tek suçları kendilerine sahiplenmeyen bir ailede dünyaya gelmeleri...
Çocuğu sokağa iten en önemli faktör aile ve yaşanan ekonomik sorunlardır. Sokak çocuklarının çoğunluğu parçalanmış ailelerden gelmektedir. Aile demek çok zor bir kavram… Çocuk sahibi olan herkes annede babada en zor şartlarda bile yavrularına sahiplenmelidirler.
Yavrularına sahiplenmeyen ailelerin çocukları, hayat ağacının dallarından sokağa zamansız düşen güzel meyveler gibidir. Onları toplamak, onarla sahiplenmek bir insanlık görevidir.
Onlar; yürek yakan, iç acıtan hikâyeleriyle bizim çocuklarımız ve bizim geleceğimiz. Onları kaybetmek değil, topluma kazandırmak için ne yapmalıyız?
Sokak çocukları konusunda en masum taraf o çocuklar. Sevgisiz kalışlarını, yuvasız kalışlarını, yarınsız kalışlarını madde bağımlılığının arkasına saklıyorlar.
Onları gördükçe insanlığımdan utanıyor ve saklanacak yer arıyorum sanki.
Bu çocuklara duyarsız kalmayalım. Gücümüz ve olanaklarımız kadarıyla onların yanında olmalıyız.
Sokak çocukları konusunda lütfen önyargılarımızdan kurtulalım. Bizlerde sevgisiz bir ailenin, sorumsuz bir ilişkinin neticesinde bir başına kalıp sokak çocuğu olabilirdik.
Bu onların tercihi değil.
Sokakta sizi gördükleri zaman; yardım edersiniz umuduyla çaresizliğin arkasına gizlenmiş ellerini uzatırlar size. Yardım etmeyeceğinizi hissettikleri an, kirlenmiş yanakların üstündeki iki göz, sizi suçlar gibi bakar…
Belki de o anda size saldırıp çantanızı çalmaya, kapıp kaçamaya çalışırlar. O anki psikolojiyle hepsinden nefret edersiniz.
Onlara sahip çıkın, onları hayata kazındırın, onları okula yerleştirin, göreceksiniz hayatın değerini hepimizden daha iyi bileceklerdir.
Sevgili okurlarım, her çocuk zor yetişen bir çiçektir. Kaderlerine göre kimisi mutlu kimisi muhtaç yetişir. Sahipsiz kalmış, kendi kaderlerine terk edilmiş bu çiçekleri kurutmayalım.
Bu yaşta oyun oynamaları gerekirken tiner çekip insanlara saldırmaları yanlıştır. Kapkaç yapmaları daha çok yanlıştır. Ama asıl yanlış onları o halde bırakanlardır.
Bu çocuklar toplumsal birer yaradır. Böyle insanlar olmasın artık bu çağda. Bu çocuklar bu hale gelmesin. Getirenlere yönelik bir şeyler yapılsın ve cezalandırılsın.
Hükümet ve toplum el ele vererek bu sokak çocuklarını gerçek çocuk yapabilmeliyiz. Onların bu hale gelmesindeki etkenleri görüp, ailelerini bularak onlardan hesap sormak gerekir.
Toplum olarak onlara sahip çıkmalıyız. Diğer yaşıtları gibi okula gitmeliler, oyun oynamalılar, evleri, dostları, aileleri olmalı. Çünkü onlar bizim çocuklarımız.
|
.jpg)
.gif)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg){kind=small}
Ekleyen: M. Yahya EFE 
Tarih: 6.1.2010 
İzlenme: 
Yazdır:
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
(1).jpg)
