|
Sevgili okurlarım, “gerçek dostum var mı?” diye, hiç düşündünüz mü?
İnşallah vardır.
Eğer yoksa olmasını düşünseniz de gerçek dostu kolayca bulamazsınız.
Yürekleri sevgi dolu, sempati ilgisi ile birbirlerine bağlı kimseler vardır. Bu kişileri arkadaşça ötekine bağlayan, yakınlık sağlayan sevgi duygusudur. Bu güven dolu sevgi duygusu ise, dostluğu meydana getirir.
Kadın ya da erkek olsun, hiç fark etmez. Sırlarınızı paylaştığınız, özlediğinizi açık yüreklilikle söylediğiniz, telefonda bile saatlerce konuştuğunuz, O’nu göremediğiniz zaman yüreğinizin daraldığını hissettiğiniz ve onu çok sevdiğiniz bir dostunuz var mı?
Onu özlediğinizi açık yüreklilikle söylediğiniz, sohbetlerinizi paylaştığınız, yalnızlığınızı anlattığınız, sevincinizi hisseden biri var mı?
İnsanın böyle gerçekten mükemmel bir dostu olsa ne güzel olur değil mi? Böyle bir dostunuz olsa, onunla hataları, günahları, sevapları, sevgileri kısaca her şeyi konuşabilir ve paylaşabilirsiniz.
Bazen düşünüyorum da; hayatımızda o kadar çok yanlışımız var ki, bu yanlışlıklar sonucu çok arkadaşlıklar kaybetmişiz. İnsan bunu çok geç anlıyor. Sonra da dostluk ve arkadaşlılar kolay kazanılmıyor.
Peki, dost veya dostluk nedir?
Bence dost; sevilen, güvenilen, sırdaş, yakın arkadaş ve iyi görüşülen kimsedir.
Dost kolay kazanılmaz. İlgi ister, sevgi ister ve zaman ister. Fakat bazı insanlar birbirleriyle hemen kaynaşabilirler, sevebilirler ve çabuk dost edinirler. Bunlar dost canlısı insanlardır.
Oysa dostluğun sağlam temellere dayanması için, kişinin çevresindekileri iyi tanıması gerekir. Çevresindekileri iyi tanımadan edinilen menfaat dostlukları sonunda hüsranla biter.
Gerçek dost; iyi gün dostu olduğu kadar, kara gün dostu da olmalıdır. İnsana acı günlerinde dost olmayan kimsenin dostluğu sahtedir.
Yaşamın kaynağı sevgiyse eğer; Sevgi mutluluk, mutluluk paylaşmak, paylaşmak dostluk, dostluk hatırlanmak, hatırlanmak unutulmamaksa eğer, demek ki sevilmişsinizdir ve dostunuz vardır.
Bazı insanlar menfaatleri icabı, kısa sürede yakınlık kurarak dost gibi davranıp arkadaş olurlar. Buna bürokraside çok rastlanır. Menfaatleri bitince de sizi tanımazlar bile. Bunlar özde değil, sözde olan sahte dostturlar. Dost bilinen bu kimselerden her an kötülük, yani dost kazığı görebilirsiniz.
Dost vurulunca değil unutulunca kahrından ölürmüş. Onun için, insan hiçbir zaman gerçek dostunu unutmaz yüreğinde saklar.
Eğer yaşamın güzelliklerini ve sevgileri paylaşacak dostunuz yoksa iyi şeylere sahip olmanın, bence hiçbir zevki yoktur. İnsanlar yüreğindeki sevgiyi dostlarıyla paylaşabilmelidir. Dost dediğin sevdi mi yürekten sevmeli. Çünkü dostluğun sermayesi sevgidir.
Sevgisiz dostluk olmaz. Sevgi sonsuz bir bağışlayıcılık, yumuşak bir bakıştır.Bu nedenle hiçbir zaman sevgiden korkmamak gerekir.
Çünkü sevgiden korkmak yaşamdan korkmaktır. Yaşamdan korkanlar da, zaten bu dünyada yaşamıyor demektir. Onun için sevilen, güvenilen, yakın arkadaş ve dost seçerken çok dikkatli olmak gerekir.
Sevgili okurlarım, şöyle bir düşünün bakalım, gerçek dostunuz var mı?
|
.jpg)
.gif)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg){kind=small}
Ekleyen: M. Yahya EFE 
Tarih: 13.3.2010 
İzlenme: 
Yazdır:
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
(1).jpg)
