|
Sevgili okurlarım, dost ve tanıdıkları bir bir kaybediyoruz. Her kaybedişin ardından yüreğime bir hüzün çöküyor. Ölümü öldüremeyeceğimizi, her canlının mutlaka ölümü tadacağını bile bile.
Ölümün yaşı ve zamanı yok. Bir kaza ve ani bir bitişle ecel, bir dostumuzu aramızdan alınca, bunu içimize sindirmekte güçlük çekiyoruz. Ölümüm mantığımıza sığacak bir kuralı olmadığını bildiğimiz halde!
Çünkü kaybettiğimiz her dost, her değerli insan kendisiyle birlikte bizim iç dünyamızdan da bir şeyleri söküp götürüyor. O ölünce çevremizi o içinde yaşarken olduğu kadar dolu ve değerli bulamıyoruz. Çalışma ve yaşama gücümüzü besleyen iç kıymetlerden bir şeylerin eksildiğini hissederek karamsarlığa bürünüyoruz.
İşte rahmetli Prof. Zinet Atila Ülkü bunlardan birisi idi.
O değerli insanın anıları hafızamda taptaze duruyor. Sevgi dolu temiz yüreği, her zaman gülümseyen gözleriyle olgun, bilgili ve iyimser bir insan olarak.
Atila Ülkü hakkında idi ile biten cümleler kurmak, bana çok zor geliyor.
Bulunduğu her toplumda kendisiyle birlikte bir seviye götüren kişiler vardır. Değil onların meclisinde olmak, onların var olduğunu düşünmek bile bir rahatlık, bir huzur, bir tatlı övünme verir insana. İşte rahmetli Atila Ülkü bunların en önde gelenlerinden birisi idi.
Bu değerli insanla Bodrum Gündoğan/Billurket Tatil Sitesinde başlayan arkadaşlığımız yaklaşık beş yıla yakın bir süredir devam ediyordu. Acı tatlı anılarıyla bu yılların birikimini ifade etmek çok zor. Çünkü Atila ülkü bir erdemler yumağı idi.
Yazımda onun 3 vasfına kısaca değinmek istiyorum:
İnsan Atila Ülkü, dost Atila Ülkü ve değerli bir öğretim üyesi olarak Atila Ülkü.
İnsan olarak Atila Ülkü, bizim gözümüzde medeni insanın bir simgesi idi. Yaratılıştan nazik, saygılı, samimi, insancıl, her zaman sağduyulu ve iyi niyetli bir insan idi. Alçak gönüllü, gösterişten hoşlanmaz, sessiz ancak coşku dolu idi…
Prof. Atila Ülkü,mesleki bilgi, görgü ve engin tecrübesinin oluşturduğu birikimi iyi bir öğretim üyesiydi. Trabzon Karadeniz Teknik Üniversitesi Makina Mühendisliği Fakültesinde yüzlerce öğrenci yetiştirmişti.
Atila Ülkü, dostluğu ile karşısındakine kıymet veren insanlardan idi. Her girdiği çevreye kişiliği ile olgun ve asil bir huzur getirirdi. Onun çelebilere has mütevazi, özverili ve kadirbilir yüzünü görünce, hayatın bir çıkar yarışması ve küçüklükler dışında asil amaçlara yönelmiş gerçek insan neslinin tükenmediğine sevinir ve ferahlardınız. Yardımlaşmayı ve dayanışmayı çok severdi. Torunum Can ile birlikte balık tutmayı o öğretmişti bize.
Kelimenin tam anlamıyla dürüst, pazarlıksız, ödün vermeyen, başı dik, kendisiyle tutarlı, ölçülü, üstün ve hızlı bir zekâsı vardı. Yüreği sevgi dolu güzel bir insandı… Ve iyi bir yüzücü idi…
Her fani gibi o da, değerli evlatlar yetiştirerek bu dünyadan göç etti.
Onu tanıyan herkesin de, bu duyguları benimle paylaşacaklarından eminim.
Başınız sağ olsun Karen Ülkü Hanım,
Başınız sağ olsun Sinan-Ayça Ülkü,
Başın sağ olsun Cunay Bey,
Başımız sağ olsun…
Prof. Zinet Atila Ülkü’yü rahmetle anıyorum. Mekȃnı Cennet olsun…
|
.jpg)
.gif)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg){kind=small}
Ekleyen: M. Yahya EFE 
Tarih: 9.7.2011 
İzlenme: 
Yazdır:
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
(1).jpg)
