| |
Sen ki, sonsuzluğa adını yazan,
Hicretin hep şefkate midir?
Yokluğu, yoksulluğu
Bağrına basan
Varlığın, mucize midir?
Adın anne,
Makamın gönlüm,
Kaç kez tavaf etmeli seni,
Kaç kez kutsamalı?
Ömrüm
Aciz kalır kelimeler, tutulur dilim,
Tükenir sanki sözüm,
Sevgin bitimsiz cennetim;
Kokunda ki efsun,
Tenimde güller açar anne dokunuşun,
Bin defa öpsem, öpsem
O mübarek ellerini,
Doyulmaz ki sana iki gözüm.
Sen, bahara adı yazılan kadın,
Duruşundaki asalet,
Gülümseyişinde letafet,
Saçların kadar uzun da olsa çilen,
Bitmez yüreğinde o sonsuz metanet;
Adın aşk, soy adın yar,
Güzelliğe düşer tılsımlı gölgen,
Leyla sen,Aslı sen,Zühre sen,
Var mı kalbinden öte,
Gidilecek diyar?
Adın anne, adın sevgili,
Ah kadın!
Neden bu kadar çok yaraların?
Deştikçe içim acıyor,
Sakın, deme bana bedenim satılıyor;
Sakın deme, yüreğimde
Pek çok hicran ağlıyor,
Sakın, sakın duymak istemiyorum,
Ya bu gözyaşları ne hala?
Üzülme, ağlama,
Rabbin cennetine gidecek
Bastığı yer, ayaklarının.
Yıl da bir gün değil,
Her gün kutludur varlığın.
İsimlerin en güzelliyle süslenmiş bak,
‘ANADIR’ ASIL ADIN.
Ş.AYDOĞAN ( GÜLCENAZ )
|
|
.jpg)
.gif)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg){kind=small}
.jpg)
Ekleyen: Şükran AYDOĞAN 
Tarih: 8.3.2014 
İzlenme: 
Yazdır:
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
(1).jpg)
