Bir söz vardır. “Ne istediğini bilmeyen, bulduğunun da değerini bilemez.”

Oldukça anlamlı ve düşündürücü bir söz..

İnsanların beklentileri ve beklentilerinin gerçekleşmesi ya da gerçekleşmemesi nedeniyle yaptıkları davranışlar çoğu zaman tutarsızdır.

Nedeni; paylaşmayı bilmiyoruz…

İnsanoğlu kendisi için her şeyin en iyisini, en güzelini ister.

Ancak söz konusu olan, çevresindeki paylaşımda bulunduğu insanlar olunca, aynı duyarlılıkla hareket etmeyebiliyorlar.

Nedeni; paylaşma kültürümüz noksan!

Oysa hayat paylaşılarak güzel yaşanır kılınır.

Aslında hayat ve yaşamak çok güzel, bu da paylaşmasını bilen akıllı insanların işidir…

Paylaşma ve yardımlaşma, insanların ekonomik düzeylerini de birbirine yaklaştırır.

Aynı zamanda arada ki sevgi, saygı ve kaynaşmayı sağlar.

Aslında bütün insanlar sevilmeyi, değer görmeyi, huzurlu ve mutlu bir şekilde yaşamlarını sürdürmeyi düşünürler, arzu ederler.

Düşüncesiz eylemin, eylemsiz düşüncenin zenginleşmediği gibi, paylaşmayı bilmeden de huzurlu ve mutlu bir yaşam kolay kolay gerçekleşmez.

Onun için insan yaşamında karşılıklı paylaşım, vazgeçilmez bir unsurdur.

İlgi, sevgi, güven, saygı, hoşgörü, bilgi...

Bu paylaşımlar, adım attığımız her yerde, hayatımızın bütünleyici vazgeçilmez bir parçasıdır.

İnsanı strese sokan şey, ona karşı ilgisiz kalmaktır.

Her insan ilgi ister, ilgiye layıktır fakat sevgi özeldir.

İnsanlara karşı gösterilen maddi ve manevi ilgi onu yaşama bağlayan en önemli unsurdur.

Ne alabilirim değil ne verebilirim, nasıl yardımcı olabilirim anlayışı ile hayata bakan insanlar hem mutlu oluyorlar, hem de karşısındakini mutlu ederler.

Vermek, sevmek, paylaşmak bir anlayış bilgi birikimi ve bir inancın hayata yansımasıdır.

Neden paylaşmayı yeteri kadar hayata yansıtamıyoruz?

Çünkü paylaşma kültürümüz noksan!

Arkadaşlığı paylaşabilmek,

Dostluğu paylaşabilmek,

Sıcaklığı paylaşabilmek,

Çıkmazları paylaşabilmek,

Gözyaşlarını paylaşabilmek,

Sorunları paylaşabilmek,

Sevgileri paylaşabilmek…

Paylaşma kültürümüzün birer vazgeçilmez unsurlarıdır.

Toplum olarak, başta siyasiler olmak üzere birbirimizi suçlamaktan vazgeçelim, güzellikleri çoğaltalım, ülke sorunlarının çözümü için çare üretelim.

Paylaşan ve paylaşmayı hayat ilkesi edinen, kendisi ile iç barışı sağlamış insan olma dilek ve temennisi ile paylaşmayı bilelim, bilmiyorsak ta öğrenelim…