Efece Haber Gazetesi

Tanrı önce dünyayı, havayı, suyu, tabiatı yarattı yoktan.Sonra bu sayısız nimetlerle dolu dünyaya,insanı yarattı topraktan. Güzelleştirsin-geliştirsin diye, akılla süsledi lütuflandırdı güzel başları. Çeşitli duygular verdi, sevsin his etsin, şükretsin diye. İlahi kudretiyle mucizeler gösterdi, varlığını ispatladı.

Peygamberleri vasıtasıyla *vahiyler* gönderdi ve kutsal kitaplarıyla, iyiyi doğruyu gösterdi insanoğluna. Birleşiniz çoğalınız, lütfettiğim dünya nimetleriyle can bulup, kardeşçe yaşayınız buyurdu. Ve insan şaşırdı şımardı. Daima yanlışın yalanın, kötünün geçici cazibesine kapıldı.

Kardeşçe yaşamak şöyle dursun, kardeşine kıydı şu koskoca âlemi paylaşamadı. İstediğinin ne olduğunu kendisi bile bilmeden, çeşitli bahaneler yarattı-kavga etmek savaşmak için.Kendi sahip olduğu yetmedi, komşusunun toprağına göz dikti ve hakkı olmayanı, elde etmek için savaş ilan etti. Bir yada birkaç kişinin hırsı uğruna,yüz binlerce günahsız insan telef oldu.
Ne için? kimin için kavga ettiklerini bilmeden, kalplerine ekilen nefret tohumuyla, yıllarca savaşıp düşman oldular.

Gencecik körpe beyinleri yıkayıp, sevgi yerine vahşeti soktular. Yaşamak için öldüreceksin deyip cana kıymayı marifet haline getirdiler.

Sanki çok matahmış gibi savaştan sanat diye söz ettiler. Küçücük bir parçasıyla yüzlerce cana kıyacak, *bombalar* silahlar icat ettiler.Ve bu öldürücü aletleri pazarlayabilmek için ülkeler arasına *nifak * soktular, insan kanıyla kirlenen pislenen milyarlarına, yenilerini ilave edip kızıl hırslarına, gem vuramadılar.

O insanlar ki kainatın yaratıcısı ALLAHA karşı gelip dini bile, parçalayıp böldüler.
Haksız davalarını savunmak için, hiç bir fırsatı kaçırmadan, yıllar süren savaşlar ilan edip dünyayı kan gölüne çevirdiler. Ama ne yazık ki o gölünalevli dalgalarında boğulan milyonlarca, günahsız insan oldu. Katı emelleriyle kalpleri de katılaşano dejenere insanlara haykırmak istiyorum.

*Dinmedi mi o çılgın hırsınız?..

Akıttığınız kanla ,dolmadı mı kadehiniz?.

Yeter geride kalanlar,savaş alanlarında bıraktığınız,kara dumanlı ateşi söndürsün. Kardeşçe ve barış içinde yaşamanın güzelliğini, gelecek nesillere miras bıraksın...

HİÇ BİR AFET SAVAŞ KADAR ACIMASIZ DEĞİLDİR. DEMİŞ ATALARIMIZ…

SAVAŞ VE BARIŞ

Geceyi kaldırdım karanlıklardan

Kırdım kan dolu kadehlerinizi

En kızıl ateşleri söndürdüm

Savaş tarlanızdan kötü tohumları söktüm.

Bebelere ağıt yakan analardandım

Sevdiğini şehit sancağına saran yar

Çekip gitsin zalim hevesleriniz

Huzur bulsun dünya denen diyar.

Olmaz böyle olmaz durmalı bu yangın

Sen ey insan asırlarca yaktın yıktın

Pamuk rüyasında çocukların

Gülleri soldurdun yaprağını kana boyadın.

Zulmün tahtında mutlu musun?

Sen mağrur kumandan zafer senin mi?

Kaç can alacaksında dinmeyecek hırsın?

Daha kaç kez böleceksin nifakla

Kaç milyon masum ölecek elindeki silahla

Görmüyor musun yeşiller sararıyor

Farkında değimlisin sular kuruyor

Ah anlamadın mı hala mana ölüyor…

Çek git kendi cehennemine yok ol

Gelin çiçeklerinden siperlerim var

Cengim barış için sevgiden neferlerim

Bak mavi göklere uçtu barış güvercinlerim

Bir zeytin dalında türküm

Maziye küskün, kırık gönlüm…

Gelecek nesillere barış olmalı ülküm.

Şükran Aydoğan

14 MAYIS'TAKİ SEÇİMLER İÇİN 6 ADIMDA OY

KULLANMA REHBERİ

DEVAMI