Yaşamak tuzlu tadındaysa acının Gözyaşı yaratır yeniden hüznü.
Kurtuluşun yok ey insan, direnmek zorunlu dersi hayat sınavının.
Gönül alır kalemi yazar, aklına geldiği gibi sitemlerini. Akıl öğretmendir ya!
Soru üstüne soru sorar. Haklı mısın?
Kaç kitap okuyacaksın daha, eğit ruhunu arzularını sınırla. Azat et yüreğini bulsun not defterinde ki ertelenmiş sevgileri. Hem hür ol kendine hem de efendi. Ne nefsin sana yenilsin ne sen nefsine yenil.
Mevleviler sabrında dön benliğine, bencillik etmeden ve akil. Huzuru kaybettiğin yerde arama, çok yakınında olabilir, bin fersah ötede değil. Dünya can taşıyor bak, doğurgan geceler bebek çığlıklarına. Umutlar vurgun yese de, tazeleri gönülde incidir.
Yerin üstünde ve altında ve dahi yedi kat gökyüzü yaratıcının gücüne şahittir.
Sen de bir ölümlüsün bil, işleyip de yılan günahlarını isyana akıtma zehrini eğil.
Eğer arınmak istiyorsan senden ak pak olmalıysa için dışın, sıyrıl fani hırsından. Ağla ki; yıkasın gözyaşın kirli kinlerini, dağıt iyi huylarından bağışla sebil.
Şaşırma aldanma kendine tek rakibin zamandır ve tek tehdit ecel-i Azrail.
Kaçarı yok çıkacak karşına bir köşe başında, alacağı bir can verilecek.
Ürkme öyleyse zalimden, kula susma kula konuş kula feryat et.
Dengesi yoktur hayatın gün ışığı kamaşırsa bakışlarında, dalarsan bir an sihrine dünyanın. Aklındır tek terazi vicdan kefesinde adil.
Hükmünde sarih olmalısın kararlı, çaresiz değilsin yetkilerin var. İdrak et insan olmanın erdemlerini. Son derse girmeden önce oku bir daha, sök at içinde ki iblisi o sefil. Karne bekleme yaşamdan, kopya çekmiştin defalarca yalandan. Hatırla eğri gidişli yolları hatırla yaptığın kazaları. Kaç kez bozdun şart olsun yeminini. Unutma notlarının hepsi pekiyi değil.
Ş.AYDOĞAN ( GÜLCENAZ )
|