Geçen haftaki Beyaz Show’da evde çekilmiş kısa bir görüntü yayınlandı. Ailesinden birinin çekmiş olduğu bu görüntüyü izlerken duygulanmamak elde değildi.
Henüz 4-5 yaslarında bir çocuk anaokuluna gidiyor. Öğretmeni ona ve sınıfındaki diğer çocuklara Atatürk’ün olduğunu soyluyor ve bütün o sınıftaki masum melekler hepsi birden ağlamaya başlıyor. Eve gelen çocuk mutfakta yemek yapan annesinin yanına geliyor ve gözleri iki yandan akan gözyaşlarıyla sel olmuş bir şekilde, “Öldü Atatürk öldü!” diye ağlıyor!...
Annesi, “Öğretmenin ne dedi sana?” diyor. “Atatürk öldü” dedi, “Ben çok üzüldüm. Sınıftaki bütün arkadaşlarım çok ağladı” diyerek çocukça bir ses tonuyla üzüntüsünü dile getiriyor.
Annesi, “Atatürk öldü, ama bize bu vatani bıraktı” diyor. “Niye öldü?” diye karşılık veriyor.
“Özleyecek misin onu?” dediğinde, “O öldü artık” diye ağlamaya devam ediyor.
Bu görüntü karsısında insanın o çocukla birlikte ağlayası geliyor.
Küçücük bir çocuk bile Türkiye’nin en önemli şahsiyetine “Atatürk” diye hitap ederken, bugün bazı okumuş büyükler ona “Mustafa” diye hitap etmeyi uygun gördükleri için bir parça olsun utanmalıdırlar. Sokağa çıktığınızda Atatürk’ün gerçekleştirdiği laik düzenin her bir parçasını anlayarak bir duşunun. “Atatürk olmasaydı ne yapardık?” diye bir geçirin aklınızdan.
Geçmişe bir yolculuk edin. Daha fazla beceremeyeceğini düşünen Vahdettin’in bitmek üzere aldığı işgal altındaki topraklarda yasasaydınız nasıl bir hayat sürerdiniz?
Anneniz, babanız, yaptığınız iş, yasadığınız ev, özgür yaşantınız, giyinişiniz, yasalar, hukuklar ve daha adını sayamayacağım birçok şey...
Bu işler öyle senaryo yazmaya benzemez. Bir film en fazla birkaç ayda biter. Ya Türkiye’nin geleceği için yapılan ustaca plan, cesaret, vatan sevgisi, düşmana direniş, karış karış her toprağından düşmanı ayıklama... Sizce o zamanın şartları ve konumuyla ne kadar sürede yapıldı? Bir ömre sığacak kadar!...
Var mı o cesaret şimdiki lider saydığınız kişilerde?..
Var mı o azim ve basari seçtiğiniz nice kişilerde?...
Var mı o vatanseverlik, Çanakkale’yi geçirtmeyen?...
Var mı tedavi görmesi gerektiği halde Hatay’ın kurtuluşu için tedavisini reddedip, “Hele bir vatan toprağını kurtaralım, elbet tedavi oluruz” diyebilecek hassasiyet?...
Hepinizi duyar gibiyim: Maalesef yok!...
Atatürk için ağlanılır. Çünkü o eşi-benzeri olmayan bir liderdir.
Kimsenin onu eleştirmeye hakkı yok.
Ne mutlu öğretmenim size!... O masum çocuklara Atatürk’ü böyle güzel anlatıp sevdirdiğiniz için. Sizin gibi aydın yüzlere ihtiyacımız var... Hem de çok!...
|