Sevgidir duyguların en güzeli... Sevgiyi göstermek de bir marifettir. Sevgi öylesine söylendiği zaman değil, yürekte hissedildiğinde güzeldir.
Kimimiz istesek de sevdiğimizi karsı tarafa belli edemeyiz. Yürekte yaşatıp büyütürüz sevgiyi. Arada ortaya çıkarır ve koruyucu olduktan sonra geri döneriz sert duruşların arkasına. Olduğu gibi kabul etmek gerekir öylelerini de. Sevgi sözde değil özde hissedilen bir şeydir.
Belki de sevgilerin en güzeli de insanin çocuklarını sevmesidir.
Sizden bir parça olarak yaratılan, size ait, sizin yavrunuz. Hayatta benim dediğiniz en güzel eser.
Sevgisi düşer karnınıza ilk düştüğü günden itibaren. Aydan aya büyürken, içinizdeki sevgi de büyür yavrunuza karşı. Her kımıltısında merak edersiniz acaba yüzü nasıl, kime benziyor diye. Dayanılmaz acıların sonunda elde ettiğiniz bir candır Tanrı’dan size hediye sunulan. Kıymetini bilmeniz gerekir.
İlk gülüşü, ilk konuşması, ilk yürüdüğü gün herkesin ayrı ayrı yavrusu için tattığı bir mutluluktur.
En yorgun olduğunuz günlerde bir gülüşüyle oyun oynayarak unutturur size yoğun gecen günün stresini...
Çocuklarınız sizin en değerli eserlerinizdir. Yaptığınız iş ne olursa olsun siz hayatınız boyunca evladınız için çalışırsınız. Onların dertleriyle dertlenir, iyi haberleriyle sevinirsiniz.
Mutlu bireyler yetiştirmenin ilk şartı yine sevgiden geçer. Sevgiyle büyütülen çocuk kendine güvenmeyi öğrenir. Hiçbir zaman, “Çocuk o, nasılsa anlamaz” demeyin, çocuklar çok akıllıdır ve sizin hissetmez dediğiniz her şeyi anlarlar. Bu sebeple onları yetişkin birey gibi dinlemeyi öğrenin. Soru sorduklarında sabırla cevaplar verin. Doğruyu öğretin. Yanlışın, yalanın kötü olduğunu anlatın.
Asla onların yanında kavga etmeyin. Bütün gün okulda sizi düşünmesi, derslerinde başarısız olmasına neden olur.
Çocuklarınıza şiddet göstermeyin. Bırakın zayıf notlarını kendileri düzeltmeyi öğrensinler. Başarı sizin istemenizle değil, onların gayreti ve istemesiyle oluşur.
Siz sadece yol gösterici olun. Sıkmayın çocuklarınızı, bırakın yanlışı-doğruyu yaşayarak öğrensinler.
Evde hayvan beslemelerine izin verin. Sorumluluk duygusunu anlasınlar. Hayvan sevgisinin ne olduğunu öğrensinler.
Karda oynamalarına, yağmurda ıslanmalarına göz yumun. Soğuğu da, sıcağı da anlasınlar. Nasıl korunacaklarını kendileri öğrensinler. Bir ömür boyu yanında olamayacağınızdan kendi hayatlarına şemsiye tutmayı öğrensinler.
Her gece kitap okuyun, masallar anlatın, okumayı sevdirin...
Arkadaşlarıyla vakit geçirsinler. Oyun oynayarak, ders çalışarak paylaşmayı, işbirliğini, yardımlaşmayı öğrensinler. Siz seçmeyin arkadaşlarını, o tanıyarak seçsin.
Kendilerini korumayı, savunmayı öğrensinler.
Onlarla iyi dost olmayı deneyin. Hatasıyla, sevabıyla çocuklarınızı bağrınıza basmayı bilin. Yanlış yaptıklarında eleştirmek yerine önerilerde bulunun. İkaz edin, tenkit değil.
Şımartarak değil öğreterek, anlatarak, yerinde kızarak ve cezalandırarak...
Çocuklar sevgiyle büyümelidir. Gökkuşağının bütün renkleri gibidir çocuklar. Hayatımızın içinde bizim yazdığımız hayat romanının esas kahramanlarıdır onlar. O kitabın sonunun iyi bitmesi için sevgiyle yaklaşın onlara. Sevgiyi öğrensinler ki çevreyle paylaşabilsinler, büyütebilsinler, başarabilsinler...
Yanağa konan küçük bir öpücük sevgiyi göstermenin en güzel yoludur.
Para harcamak, hediyeler sunmak sevginizi göstermez.
Elini tutarak ona bilmediği hayatı öğretmek ve güven vermek onu daha güçlü yapacaktır.
Sevginizi esirgemeden bol bol verin çocuklarınıza, ödül olarak sunun.
İleride “Nasıl güzel çocuk yetiştirmişsiniz” denilsin arkanızdan. Onlar sizin aynanızdır.
Çocuklarınızı severek büyütün ki, mutlu yarınlar yasayalım. Sevgiyi dışarıda başka arayışlarla geçirmesin, anlamayı ve dinlemeyi öğrenin. Yerinde tepkiler vererek yanında olun. Verdiği kararlara saygı duyun.
En değerli varlıklarımızı sevgiyle büyütelim...
|