Kilis Yardımlaşma derneği  

Sevgisiz dostluk olmaz!

Devamı  

NEVİN BALTA'NIN SON
KİTABI YAYINLANDI

 Devamı 

 Orhan SELEN

Devamı

          “SEYYAH OLDUM PAZAR PAZAR DOLAŞTIM
           BİR TÜCCARA SATAMADIM BEN BENİ
           KOYUN OLDUM KUZUM İLE MELEŞTİM
           BİR SÜRÜYE KATAMADIM BEN BENİ.
                                                                 Söz: Aşık Mahzuni Şerif
                                                              Beste: Aşık Mahzuni Şerif


          Aşık Mahzuni Şerif, 17 Kasım 1940 yılında Kahramanmaraş’ın Afşin İlçesi’nin Berçenek Köyünde dünyaya geldi. 1955 yılında, sonradan Ankara’ya nakledilen Mersin Astsubay Okulu’na kaydoldu. 1960 yılında eşi Suna’yı kaçırdı ve 6 ay köyünde kaldı. Bu sırada okulu Balıkesir’e nakledildi. Okul komutanını çabası ile yeniden okula dönen Aşık Mahzuni Şerif, 6 ay devamsızlık yaptığına ilişkin bir ihbar üzerine okuldan atılınca yeniden köyüne döndü. 1964 yılında ilk plağı ile müzik piyasasına girdi.

           Bir süre Gaziantep’te ikamet ettikten sonra Ankara’ya taşındı. Ünü ve eserleri tüm ülkede duyulmaya ve sevilmeye başladı. 1989-1991 yılları arasında Halk Ozanları Federasyonu tarafından dünyanın en büyük ozanı arasında gösterildi.

          Daha sonra 2001 yılının Kasım ayında kendisine “Elhamdülillah Kızılbaş’ım ve Laikim. Ben değil, yedi sülalem Kızılbaş’tır. Bir suç varsa o da dedemdedir”. dediği için Devlet Güvenlik Mahkemesi tarafından aleyhinde dava açıldı. Duruşma 27 Aralık 2001 tarihinde Devlet Güvenlik Mahkemesi’nde yapıldı.

          Halk şiirine gönül veren ve konuşma dilini şiirleştiren Aşık Mahzuni’nin 453 plağı, 58 kaseti yayınlanmış 8 adet kitabı bulunmaktadır.

           Aşık Mahzuni Şerif, şiir ve bestelerinde daha çok insan olma özelliğini herkese hatırlatmaya çalışmış. Örneğin, aşağıdaki eserinde, insana verdiği değeri şöyle dile getirmiş:

           “MEVLAM GÖR DİYEREK İKİ GÖZ VERMİŞ,
             BİLMEM AĞLASAM MI AĞLAMASAM MI…”

         Ayrıca, asgari ücretle çalışan ve yaşamını devam ettiren insanlarımıza seslenerek aşağıdaki mısraları ortaya koymuştur:

         “YİĞİT MUHTAÇ OLMUŞ KURU SOĞANA,
           BİLMEM SÖYLESEM Mİ SÖYLEMESEM Mİ…”

          Aşık Mahzuni, bazen yaşananlara isyan edenlerin sesi olmuş. Bu sesini aşağıdaki şiiriyle dile getirmiştir:

         “BAHAR GELMİŞ, NURHAK DAĞI OTLANMIŞ
           BİZİM EVDE BAYRAM GÜNÜ KUTLANMIŞ.
           OBALAR DAĞILMIŞ, DOSTLAR YADLANMIŞ
           EYVAH AYRILIĞIN YARESİ BİR HOŞ.”

          Aşık Mahzuni, yine asgari ücretle geçimin ne kadar zor olduğunu “Mehmet Emmi” (Bir çift öküz) şiiriyle, aşağıdaki dörtlükle esprili olarak yazmış ve de bestelemiş:

          “BİR ÇİFT ÖKÜZ YETER Mİ
            AHA MEHMET EMMİ
            BÖYLE BACA TÜTER Mİ
            DEHA MEHMET EMMİ.

          Köy hasreti, ocak hasreti Aşık Mahzuni’yi öylesine etkilemiş ki, “Vay göresim geldi Berçenek seni” türküsünü aşağıdaki şiiriyle beslemiş:

          “VAY GÖRESİM GELDİ BERÇENEK SENİ
            DUMANLI DUMANLI OY BİZİM ELLER
            NASIL UNUTURUM YAVRULAR SİZİ
            DUMANLI DUMANLI OY BİZİM ELLER
            OTURUP AĞLASAM DELİDİR DERLER.”

          Aşık Mahsuni, bazen de sevdanın sözcüsü olmuş ve aşağıdaki mısralarıyla sevgiliyi çok güzel yüceltmiş:

         “BANA YÜCELERDEN SEYREDEN DİLBER
           SİYAH KİRPİKLERİN OK MU CANANIM.”

         Üstad Mahzuni Şerif, 2001 yılının başlarında rahatsızlanarak, kalp ve solunum yetmezliği nedeniyle, JFK Hospital’da yoğun bakım altına alındı. Mayıs ayında taburcu edildi. 17 Mayıs 2002 tarihinde, evli 8 çocuk, 4 torun sahibi olan Aşık Mahzuni 60’lı yaşlarında Almanya’nın Köln şehrinde vefat etti.

         Ozanımız Aşık Mahzuni Şerif, sazı ve sözü ile bizlere rehber olmuş ve çok anlam ifade eden “İnsan Olmak Kafidir” sözünü hiç bir zaman dilinden düşürmemiştir. Üstadı rahmetle anıyorum.

         Hoşça kalın…