Bugün her şey söylene bilir. Sistem üzerine, kapitalizm'e, emperyalizm'e işçiye, düzene sisteme, dair.
Bugün acıların doruğunda küfürler söylene bilir. Bir ince perdeden.
Bugün: dolar gözlü patronun sömürmesine, yenilen hak'a emeğin kutsallığına, işveren yanlısı sendikaya, özel sektöre, faşit’e kalpazana, dönen dolaba, iki yüzlüye, hakka, hukuka kirli çarka, yürekleri nasır tutmuşlara, sermayenin uşaklarına, Bugün isyan, bugün ağır. Bugün ölüm, bugün yas, bugün ''Soma''
Bugün: İşçi emek bugün hak. Bugün eve giden sıcak bir ekmek için can verdiğin gün, Bugün onur, bugün masumiyet, bugün örgütlü olmamanın ne denli yanlış olduğunu anladığın gün.
Bugün alından akan ter, bugün inip kalkan balyoz, bugün işçimin çizmesindeki aydınlık, yüzündeki kir, alnındaki ak.
Bugün her şey söylene bilir aslında ama bugün kaldıramayacağımız, söylenmeyecek sözlerde var.
Bugün, kimse din iman, hak eşitlik din kardeşiyiz Cennet Cehennem kul hakkı vicdan merhamet, ''benim başörtülü bacımın hakkını yedirtmem'', ''bugün kaç başörtülü bacımın'' oğlu, yada eşi, yada babası, yerin kaç kat altında can verdi.
Bugün kaç eve ateş düştü. Bugün yangın yeri, bugün köz, bugün Cehennem ateşi,
Bugün bunlar ölüm acısından, daha ağır olur. Bugün ne ''Soma'' da soğuk depodakilerin ruhu, ne de yeryüzünde gezen işçi sınıfının ruh hali kaldırabilir bunları.
Bugün söylenmesin bu sözler.
Bugün din iman edebiyatı yapmasın, emeği sömürenler.
Sedyeleri kirletmekten korkan temiz bir halka sahip iken, secdelerini kirletmekten çekinmeyen liderlerimiz var, bugün onlar sussunlar!
|