Yaşamın sınırlı olduğunun farkındayım.
Bazen soruyorum kendime; eksik mi yaşıyorum, yoksa tamam mıyım? Birbirinin peşi sıra giden, nereye gittiğini sadece öndeki çobanın bildiği, sürüde ki koyun gibi miyim? Yoksa kendi yolunu çizme cesaretiyle sürüden ayrılabildim mi?
Farklı mıyım? Farkında mıyım?
Yaşamı ıskalama lüksümün olmadığını çok değil, on beş sene önce öğrendim. Her günün yeniden başlamak için bir şans olduğunu fark edip; farklılıklarımı öğreneli çok olmadı.
Yaşamımda ki ufak tefek güzellikleri fark ettim. Anı yaşamayı keşfettiğimde, artık ben farklıydım.
Çıkmaz sokaklara rastladığımda, akışa teslim olmayı kabul ettim. Fark ettim ki, kendim için yapmam gerekenin kudreti sadece benim elimde…
İsteklerimin neler olduğunu fark ederek seçeneklerimi denetledim. İstedim ve yaptım. İyiye ulaşmak için farkımı ortaya koydum. Çalıştım çok çalıştım ve çalışıyorum.
Balık misali ‘’Evren sudan ibarettir’’ diye düşünmedim. Başımı sudan dışarı çıkarıp, baktım, gördüm, duydum, hissettim; çizdim, boyadım, söyledim ve yazdım. İlklere imza attım.
Fark ettim ki aşk kalbimin saygısız misafiridir. Sormadan girer ve çıkar. Gelince buyur ettim, giderken de yolcu… Fark ettim ki, ardıma değil, önüme bakıyorum.
Kin ve kıskançlığın ölümcül pençesinin insanı sıkıp ezdiğini fark ettim. Önüme çıktığında etrafından dolaşıp, yoluma devam ettim.
‘’Yapamazsın!’’ diyenlerin her zaman iyi niyetli olmadıklarının farkındalığına erişince; farkımı ortaya koyup, gülüp geçtim.
Yaşamın kendimi yaratmaya dair olduğunun farkındalığında, yeteneklerimin peşine takıldım. Torun büyütürken, kariyer yapmanın beni farklı kıldığını gördüm.
Hayal kurmanın insanı farklı bir şekilde motive ederek, gerçeklere taşıdığını bire bir yaşarken; olaylar karşısında kalakalmak yerine, çözüme odaklanmanın farkına varmak beni farklı kıldı.
Yaşamın kısalığını, her üç kişiden üçünün de öldüğünü gördüm. Baş etmenin farklılığını seçtim.
‘’Eski tas eski hamam!’’ demedim. Yeniye açtım kapımı; okudum, sordum, öğrendim, deneyimledim ve yaptım. Şöyle bir dönüp baktığımda bulunduğum ortamda farkımın farkına vardırdım.
Yaşamdan ders çıkarmanın farklılığını hissedip; çalışma ve aile yaşantıma lezzet katıp, fark attım. Anlamların farkının peşinde, anlamlı mutluluklar, zaman dilimleri, dostluk ve arkadaşlıklar yarattım.
Fark ettim ki hayat bir oyundur. Kendi oyunumu kurma farkındalığında, içimde ki çocuğu serbest bıraktım. İç huzurumu yakalamayı başardım. Üzüntülerimi sandıklara kapattım. Mutluluklara odaklandım.
Sanatla nefes almanın dayanılmaz hafifliğini fark ettim. Gezdim, gördüm, eğittim kendimi… Resmettim, yazdım.
Farklılığımın, farkına varıp, kendimden bir sanatçı, bir yazar, yepyeni bir kadın yarattım.
|