Bir babalar günü daha…
Bir çocuk, yaşamı boyunca kaç kere babaaaa! Diye bağırır, bilen var mı?
Baba, babam, babacığım, babaa, babaaaaa!
Evlatlar seslendiğinde ya duyamazsa babalar.
O baba ölmüşse. Hastalıktan, trafik kazasında, ecel kapıya gelmiş, şehit olmuş ya da göçük altında kalmışsa.
Aklım hep babalarını göçük altında kalarak yitiren çocuklarda. Aklım hep babası vatanı uğruna şehit olan çocuklarda. Onlar baba diye seslendiklerinde cevap bulamayacaklar. Bunun ne demek olduğunu empati ile biraz hissedebiliriz miyiz bilemem. Babasız büyüyen çocuklar, babasız çocuk büyüten kadınlar, aileler zaten çok iyi bilirler.
Bugün onlar büyük ihtimalle, babalarının mezarları başında ağlayacaklar. ''Baba!'' dediklerinde sesleri gökyüzüne karışıp yitecek. Hayatta karşılarına çıkacak hiç bir birey baba eksikliğini gideremeyecek.
Baba çocuk için sevgiyle sarılacak, yolundan yürünecek, sevgisine muhtaç, kucağı ihtiyaç , şevkatine tutunup, yolu gözlenen kocaman bir kavram olmuştur.
Baba kızgınlığında titreten, okşadığında gevşeten, sorgusuzca ardına düşülen, tecrübelerinden yararlanılacak, hayat hikayeleri göz kırpmadan dinlenecek bir güçtür.
Gerçek baba olmak kolay mıdır? Ya da biyolojik baba olmak, babalık yapmak, kolay mı?
Bazen çok kolay çocuk sahibi olunur. Bazen de istenildiği halde ulaşılamayan bir olgudur, baba olmak.
Duygusal anlamda gerçek baba olmak meşakkatlidir. Zordur. Sevgi, sabır, özveri ister.
Sevgili babalar ‘’İSKELE BABASI’’ olmayın lütfen. Çocuklarınızın size daima ihtiyaçları olduğunu unutmayın. Sevginizi gösterin. Onları dinleyin, konuşun, zaman ayırın. Anlayışlı olmayı deneyin. Sakın ola ki darılmayın. Yol gösterici olun. Gerçek baba olmanın gereklerini yerine getirirken, keyfini çıkarmayı da unutmayın. Hayat sanıldığı kadar uzun değil. Çocuklarınızla geçireceğiniz kaliteli zamanların onların hayatını nasıl etkileyeceğini bir bilseniz… Ki kendinizden pekiyi bilirsiniz.
Çocuksuz babalar, üzülmeyin lütfen. Hayat yolunda, başını okşayıp elinden tuttuğunuz her çocuk sizindir. Babasız gönüllere merhem olmayı deneyin. O merhem size de şifa olabilir.
‘’Babamm’’ diyen bir ufaklığın verdiği yaşam sevincini, ne verebilir ki bir erkeğe?
Erkek çocuğum olsun diye dua eden baba adaylarının; kız çocuklarından gördükleri o karşılıksız sevgi ve hayranlığın tadını, bilen babalar anlatmalı…
Kocaman, soran gözlerle babasına yönelen, elini sıkıca yakalayıp, sıcak avucuna sığınan, hayatı babasının yanı sıra güven içinde adımlama şansına sahip bir çocuk başka ne ister ki?
Ve eğer babasız kalmışsa çocuk, mutlaka aile içinde ya da en yakınında ki başka bir erkeğin ardına gölge olmuştur, sessizce.
Şanslıydım. İnsanlar bazen bir taneden yoksun iken, ben iki babanın ‘’Sevgili kızı’’ ayrıcalığını yaşadım. Her ikisinin de hayat görüşleri ve hedeflerinden pay edindim. Ellerinde yoğruldum. Babalarımla gurur duyuyor, saygıyla anıyor ve rahmet diliyorum.
Şanslıydım, kızıma mükemmel bir baba sunabildiğim için. Eşime rahmet diliyorum ve şükrediyorum. Birlikte eşiz bir varlığa sahip olmayı becerebildiğimiz için.
Babalar gününü gönülden kutluyorum. Haydi, babalarımızın elini öpmeye, onları dualarla anmaya.
|