Günlerdir gündemi işgal eden konulardan birisi, kaybolan kadınlarımız.
Neredeler?
Niçin kaçarlar?
Gözü yaşlı anneler - babalar televizyon ekranlarında…
Kaybolan kızlarını, gelinlerini arayanlardan geçilmiyor gündüz kuşağı kadın programları.
Kayıpların hikâyeleri farklı farklı. Farklı olmayan tek şey var ki; Eğitimsizlik...
Yaşıtları okula giderken, koşup oynarken…
Çocuk denilecek yaşta evleniyorlar, evcilik oyunu gibi.
Çocuk gelinler onlar, evliliği evcilik oyunu sanıyorlar.
Küçücük omuzları evlilik sorumluluğunu taşımakta zorlanıyor,
Yaşadıklarını anlattığında onları dinleyen ve anlayan aile büyükleri yok.
Eğitimlerini tamamlamamış,
Bir meslek sahibi olmamış,
Ekonomik bağımsızlığı da olmayan,
Sevgi zannettikleri duygular değişiyor,
Evcilik oyunu bitiyor,
Mutsuzlar, çaresizler,
Geleneklerden dolayı ailelerine de dönemiyorlar!
Çocuk gelinler evlerinden kaçıyorlar, kaçmaya da devam edeceklerdir.
Nereye kadar?
Biz büyüklerin onların eğitimine gereken özeni gösterip, sevgi ile büyütüp, çocuk yaşta evlenmelerine izin vermediğimiz, günlere kadar.
Çocuklar geleceğimizin teminatıdır, genç kızlar ve kadınlar gelecek nesillerin mimarlarıdır.
Onların gelişimleri tamamlanmadan, anne- baba izni ile evlenmelerine dur demeliyiz.
Yoksa daha çok ağlar anneler, babalar, kardeşler, eşler…
|