Popüler kültürün hayatımıza getirdiği günlerden; anneler günü kutlamaları için çeşitli kampanyalar ve etkinlikler son hızla sürerken…
Ben, evlatları tarafından hak ettikleri ilgiyi göremeyen…
Günlük yaşam kavgası içinde aranıp sorulmayan…
Hatta kendisinden giyimi kuşamı nedeniyle utanılan…
Bir yerlere terk edilen…
Annelerden bahsetmek istiyorum…
Dünyada bulunmamızın en önemli varlığı, bizleri kanı, canı ile besleyip büyütenler, yemeyip yediren, giymeyip giydiren, gecelerce uykusuz kalanlar genellikle annelerdir.
Ne olur da?
Ellerini öpüp, sevgi ve saygımızı göstermek yerine, terk ederiz onları!
Biraz düşünelim;
Bu günde gençsiniz, ama yarının yaşlıları da sizler olacaksınız.
Yetiştirdiğiniz çocuklar, unutmayın ki sizleri model alacaktır!
Anne- babanıza karşı nasıl bir tutum sergiliyorsanız, benzerlerini çocuklarınızdan göreceğinizden hiç kuşkunuz olmasın!
Sizler de gün gelip unutulacaksınız ve gözlerinize o hüzün yerleşecektir.
“Görünen dağın uzağı, yakını olmaz” demiş atalarımız.
Unutulmamak için, unutmayalım!
Hepimiz için yaşam hep ileriye dönüktür, hayallerimiz vardır…
Ulaşmak istediğimiz hedefler ve idealler vardır…
Çok çalışmak zorunda da olabiliriz…
Ama bizleri koşulsuz seven, anneleri- babaları terk etmeyelim!
Hiçbir anne ilgisizliği, vefasızlığı hak etmiyor!
Vefasızlık, insanı incitir, hele de canı kadar sevdiğinden görürse vefasızlığı...
Onarılamaz yaralar açar yüreklerde…
Unutulmamak dileğiyle, tüm annelerin anneler gününü kutluyorum.
|