Sevgi dillerine, sevgiyi anlatmanın dördüncü dili olan hizmet davranışları ile devam ediyorum.
Her birimiz sevgimizi başka başka biçimlerde anlatmaya çalışırız. Sevdiklerimiz için kendi sınırlarımız içinde emek harcar, fedakârlıklar yaparız. Örneğin; yemek pişirmek, güzel bir masa hazırlamak, bulaşıkları yıkamak, evin temizlenmesine yardımcı olmak, araba temizlemek... Hatta sevdiğimiz için alış veriş yapmak bu hizmet davranışlarından bazılarıdır… Bunları çoğaltabiliriz. Hiç birimiz bu emek verişi hizmetçilik olsun diye yapmayız… Böylesi davranışlar, sevgimizi karşımızda ki kişiye yansıtmanın yollarındandır..
Ancak; sevdiğimiz insanın birinci sevgi dili eğer hizmet davranışları değil ise tüm emek ve çaba boşuna olabilir. Bazen de karşımızda ki bunları kazanılmış hakkı gibi görebilir. İşte o zaman hayal kırıklığı ve anlaşmazlıklar başlayabilir.
Bu davranışlar, düşünce, planlama, zaman, çaba ve enerji ister. Eğer gerçekten isteyerek yapıyorsak, sevginin ifadesidir. Doğru ifade ile bize sevgi ve ilgi olarak yansır, ayna olur duygularımıza… Sevildiğimizi de hissetmemize yol açar…
Günlük işleri paylaşmak, hayatı da paylaşmaktır. Hayatı paylaşırken dikkate alınması gereken en önemli kural, emir vakilerden kaçınmak olmalıdır. Ricalar, ilişkilere daha güzel yön verir, emirler ve talepler sevgi akışını durdurur… Aşırı istekler, sürekli verilen emirler karşımızda ki kişide kullanılıyorum hissi oluşturabilir.
Sevgi ne kadar büyük olursa olsun hizmet davranışları yaparken, hassas dengeleri korumaya hep özen göstermeli… Sevgi özgürce verilmeli, talep edilmemeli… Sevgi üzerine küçük hesaplar yapılmamalı, karşılık göremeyince nefrete dönüşmemeli.
Bilindiği gibi, sevgi ile nefret çok yakın duygulardır.
Her zaman sevginin ifade edilmesinden yanayım. Ancak, “sevgi ifadesi olan hizmet davranışlarını; kendimizi kullandırma boyutuna taşımamalıyız” diyorum.
Bazen, kendimizi kullandırabiliriz de… Bizler; duygu, düşünce ve arzuları olan canlılarız. Karar verme, harekete geçme yeteneğimiz de vardır. Hizmet davranışlarını abartarak yapmak, kendimizi kullandırtmak yönlendirilmek sevgi ifadesi değil, kendimize ve sevgimize ihanet olacaktır.
Sevgimizi ifadeye çalışırken, karşımızdaki kişilerin ne istediklerini, onların sevgi dillerini ve beklentilerini dikkate almalıyız ki, sevgimiz doğru yansıtılmış olsun…
Sevgimizi; samimi, sade, basit yollarla ifade edelim…
Sevgiler paylaşıldığı sürece çoğalırlar…
|