|
Öncelikle bilmemiz gereken bir gerçek var ki; her sağlıklı birey bir engelli adayıdır.
Her an bir talihsizlik sonucu; Yürüme, konuşma, görme, işitme gibi bir yeteneğimizi kaybedebiliriz. Sağlıklı kalmanızın garantisi yok!
Ülkemizde ve dünyada engelliler günü kutlanıp, dünyada ve ülkemizde ne kadar engelli olduğu konuşuluyor, konferanslar, paneller, anma programları düzenleniyor… Her kutlama gününden sonra olduğu gibi; unutuluyorlar.
Engelli bireylerin, günlük yaşam kalitelerini etkileyen, yaşam standartlarını zorlayan bir takım hareket ve toplumsal uyum sıkıntıları var. Birçok aile engelli çocuğunu gizlemekte, onu toplum içinde yaşamaya hazırlayamamaktadır.
Neden?
Ülkemizde bu alanda ailelere yeterli eğitim ve destek verilmemekte, sosyal devlet olmamıza rağmen… Bu alanda sosyal politikalar üretecek, yeterli yürekler yok!
Asıl engel burada başlıyor!
Zihinlerimiz engelli bence!
Zihnimizde ki engeller; mevki-makam-para kazanma hırsı v.s bunların peşinde koşarken, hayatımızın önceliklerini belirlerken… Herkes kör, herkes sağır oluyor!
Zihnimizde ki engelleri kaldırmalı, ön yargılarımızdan kurtulmalıyız!
Geniş kitlelerin mutluluğu için; annelerin- babaların bize bir şey olursa, bu engelli çocuğumuza kim sahip çıkar? Kim bakar? Korkularına son verecek devlet politikaları vakit kaybedilmeden hayata geçirilmelidir.
Engelli çocuğu olan ailelere eğitim verilmeli, onları saklamak yerine, eğitim alabilecekleri, kendi kendilerine yetebilecekleri biçimde hayata hazırlanmalarına destek verecek merkezlere yönlendirilmeliler.
Topluma kazandırılmalarını sağlayacak projeler üretilmeli!
Kimseye bağımlı olmadan, yaşamlarını sürdürmelerine olanak sağlanmalıdır!
“Balık vermek yerine, balık tutmayı öğretmeliyiz.”
Ekonomik bağımsızlıklarına imkân sağlanmalı, var olan yetenekleri değerlendirilmeli, başarabilecekleri becerilere yönlendirilmeli ve başarmanın hazını almalarına yardımcı olmalıyız.
Bir gün değil her gün düşünülmeliler!
Engellilere acımaktan vazgeçelim, asıl engelli onların yaşamanı zorlaştıran bizleriz!
Sevgimizi ve ilgimizi esirgemeyelim, onları ancak sevgi hayata bağlayacaktır!
5.Aralık.2010 Pazar günü bir grup engelli arkadaş ile geçirdiğim bir günümden birkaç anımı paylaşmak istiyorum.
Doğa Keşif Grubu ile Anadolu Özel Çocuklar Derneğinin önderliğinde “ Düşüncede Engelleri Kaldıralım” etkinliğine katıldım. Karagöl- Ankara’da piknik yaptık. Her türlü hareket engellerine rağmen durumlarını kabullendiklerini, her şeye rağmen yaşamaya değer olduğuna karar verdiklerini, engelli olarak da bir takım işlerde başarılı olabileceklerini gördüklerini, yaşama daha sıkı sarıldıklarını gördüm.
En çarpıcı örneklerden bazıları;
Tekerlekli sandalyesi ile dans eden, güzel sesi ile yolculuk boyunca bize harika türküler okuyan Doğan… Başarılı bir dans grubunun olduğunu, yurt içinde ve yurt dışında gösteriler yaptıklarını söyledi.
İlk defa oynadığını, ilk defa halay çektiğini mutlulukla ifade eden Okan…
Grubun taze gelini, yürüme engeline rağmen mutlu, gözleri ışıl ışıl parlıyordu, yanından hiç ayrılmayan ilgili, yüreği sevgi dolu eşi…Sevgi engelleri aşmış…
Mustafa ; % 90 engelli olan arkadaşımızdı. Yemeğini bir arkadaşımız yedirmekteydi, ilk hastalandığında çok üzülmüş, ağlamış ama daha sonra durumunu kabullenmiş. Kendisiyle ve hayatla barışık…” Hayatın her şey rağmen yaşanmaya değer olduğunu, 5.Aralık.2010 tarihini de milat kabul ettiğini.” Söyledi.
Her arkadaşımızın hayat hikâyesi ayrı ayrı dinlenmeye ve yazılmaya değer, ancak okuyucuları sıkmamak adına şimdilik bunları paylaşıyorum.
Ankara Büyük Şehir Belediyesi EGO engellilerin yararlanacağı bir araç tahsis etmişti, bu durum bizleri memnun etti. Aracın Kaptanları son derece sabırlı ve naziktiler tüm yolculara karşı, teşekkür ediyor, sayılarının artmasını diliyorum..
Ancak; birkaç kullanımdan sonra aracın asansörü arızalandı, belli ki teknik bakımları yapılmıyor. Pikniğe katılan arkadaşlarımız birçok tekerlekli sandalyeyi ve engelli arkadaşımızı kucaklarımda taşımak zorunda kaldılar.
Engellilerin yararlanması için alınmış çok sayıda araç alındığını, asansör sistemleri çalışmadığı için engelli bireylerin faydalanamadığını da üzülerek öğrendim. İlgililerin var olan araçları en kısa sürede hizmete sunacaklarını ümit etmek istiyorum.
Çok güzel, çok özel bir gün geçirdiğimi düşünüyorum.
Emeği geçenleri, katılanları kutluyorum.
Sizce asıl engelli kim?
|
.jpg)
.gif)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg){kind=small}
Ekleyen: Meryem DEMİR 
Tarih: 14.12.2010 
İzlenme: 
Yazdır:
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
(1).jpg)
