Ben yazılarımda kendimden bahsetmeyi pek benimsemem.
Daha doğrusu ben demek yerine, biz demeyi seçerim.
Egomu ön plana çıkarmamayı, ben duygu olabildiğince aşmayı amaç edinirim.
Edinirim de!
Ne derece başarılı olabilirim?
Ben de etten- kemikten yaratılmış, güzel meziyetlere, yeteneklere sahip olmamın yanında
kusurları da olan bir insanım…
Genellikle olumlu yönlerimle çevremde tanınırım, pozitif düşünmeye, sevgiyi her şeyin
üstünde tutmaya gayret ederim. İnsanları- canlıları severim, sayarım ve çevremden de aynı
biçimde karşılık görmekteyim…
Yaşamayı, paylaşmayı ve çevreme yardım etmeyi severim, bu davranışlarımdan da çok
keyif alırım. Bu mütevazı, hoş görülü, ön yargısız, saygılı, paylaşımcı ve yardım sever
kişiliğimin yanında…
Çok kırılgan bir yanım vardır.
Niçin?
Ne zaman kırılırım?
Benim için önemli olmayan sıradan insanlar ne yapsalar, ne söyleseler
Kırılmam…
Ancak önemsediğim, sevdiğim ve emek verdiğim birinin bir sözü, bir iması, sesinde ki
değişiklik, bir mimik yada beklemediğim, hak etmediğim bir davranış beni kırar…
İncitir…
İçimi acıtır…
Hatta darmadağın edebilir.
Eğer, beni kıran kişi benim için önemli ise; kırgınlığımı paylaşırım
Yanlış anlamış olabileceğimi düşünür, karşımda ki kişiye kendisini ifade etme hakkı
veririm. Karşılıklı konuşularak her sorunun çözülebileceğine inandığım için, doğru
zamanda ve sükunet içinde iletişim kurmaya çalışır, hatalı olduğuma kanaat getirirsem,
özür dilemeyi de bilirim…
Özür dilenince de affederim…
Benim düşünce dünyamda kırgınlığa, öfkeye ve kine yer yoktur.
Duygu ve düşüncelerimi ifade eder, yapılabilecek ne varsa yapar ve sonra olumsuzlukları
unutmayı yeğlerim…
Bunları sizlerle niçin paylaşıyorum?
Arkadaşlığına, dostluğuna ve samimiyetine inandığım bir arkadaşımın
benim için sarf ettiği bir cümle bu gün beni çok kırdı…
Üzüldüm, kırıldım, incindim…
Sizlerle paylaşarak;
Üzüntümü hafifletmek, affetmek ve unutmak istedim…
Ne kadar hoş görülü ve mütevazı görünsem de, benimde içimde kırılgan bir çocuk
olduğunu, beni sevenler bilmeli…
Bir şarkı mırıldanıyorum “ affet sen, affet gitsin aldırma” diye.
Affedeceğim elbette, ancak beni tekrar kırmasına da izin vermeyeceğim!
Karşılıklı saygı ve sevgi içinde kırgınlıklardan uzak yaşamlar diliyorum.
|