|
Anneler gününün ardından …..
Gazeteyi elime aldım bir haber dikkatimi çekti, Mutlu yaşamın genetik şifresi bulundu….
Yapılan bir araştırmaya göe 5-HTT adı verilen genin uzun versiyonuna sahip kişiler, mutlu doğuyor ve ölene kadar mutlu yaşıyorlar….
Hey hat dedim….Bu gene sahip olmayanlar ne yapıcaklar! Gen araştırmalının geldiği son nokta biraz sıra dışı bir haber….
Gelin bu tür bilgilere pek aldırmayalım elimizde ne var ne yok ona bakalım…
Birbirimize olan saygımız ve sevgimiz bizi güçlü tutan duygular….
Annelerimiz ise ayrı bir yerde duruyor…
Toplumun direği, ailenin sığınağı ve bütün dertlerin anası ve güçlü ve sevecen ve bizi düşünen bir yürek….
Sevdalıyız taa ezelden….
Elbette bizi bizden daha iyi anlayan ve bize yol gösteren …
Elimizde ne kaldı birbirimize duyduğumuz aşktan….
Sen beni incitmeden ben seni incitmeden….
Yaşasak bir ömür boyu….
Annelerimiz yoğun bir günün ardından bizi dinleyen ve bize nasihat eden kimliğinden…
Her yerde var olan ve var olacak sevgi denizinden…..
Bu anlamlı ve kutlanmaya değer günün ardından birazda hüzün kapladı yüreğimiz…
Yaşamın uzun denizinde yüzerken bir yerlerde birbirimizi kaybedebiliriz…
Biliyoruz ki ve hissediyoruz ki bu duygu seli bizi her an sarıp kuşatır ve yeşerttiği anlamlı yaşamsal algılarla yaşamın uçsuz bucaksız enginliklerinde bize Yol gösterir.
Nazım Hikmet ‘i dinleyelim ne diyor….
Sarılıp yatmak mümkün değil bende senden kalan hayale.
Halbuki sen orda, şehrimde gerçekten varsın etinle kemiğinle,
Ve balından mahrum edildiğim kırmızı ağzın, kocaman gözlerin gerçekten var.
Ve asi bir su gibi teslim oluşun ve beyazlığın ki dokunamıyorum bile.
Öptü beni ‘Bunlar kainat gibi gerçek dudaklardır’ dedi.
‘Bu ıtır senin icadın değil, saçlarımdan uçan bahardır’ dedi.
‘İster gökyüzünde seyret, ister gözlerimde’
‘körler onları görmese de,yıldızlar vardır’ dedi.
Bu bahçe , bu nemli toprak, bu yasemin kokusu,bu mehtaplı gece.
Pırıldamakta devam edecek ben basıp gidince de.
Çünkü o ben gelmeden, ben geldikten sonra da bana bağlı olmadan vardı
Ve bende bu aslın sureti çıktı sadece…
‘’Paydos’’-diyecek bize bir gün tabiat anamız,-
‘’gülmek ağlamak bitti çocuğum…’’
Ve tekrar uçsuz bucaksız başlayacak:
görmeyen,konuşmayan,düşünmeyen hayat…
Sevgilerimiz annelerimiz gibi bitimsiz ve sonsuz olsun….
|
.jpg)
.gif)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg){kind=small}
Ekleyen: Günseli RUMELİOĞLU 
Tarih: 10.5.2011 
İzlenme: 
Yazdır:
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
(1).jpg)
