Niyemi bu kelimelerle başladım,
Ortamın alasından….
İkinci a’ da şapka işareti olduğunu ihmal etmeyin,
Bu nedir demeyin, o kadar çok kural ve tanım aniden değişiyor ki, uyum sağlamak ve takip edebilmek daha doğrusu hızına yetişebilmek zor.
Hadi siz bizi ,biz sizi biliyoruz da, ya kendi kendimize ettiğimizi kim bilebilir.!
Türklerin çilesi…, bir yerlerde gözüme ya da kulağıma ilişti, ilginç bir söylem tarzı olmuş diye düşünüyorum.
Hey hat, ne çilesi bu…
Nerde nasıl yaşanırsa yaşansın hayat bir taraftan akarken çile bize mi kaldı demek isteniyor…?
Boş ve beleş konuşmanın avuntusu gibi geldi bana,
Hiçbir konuda çile olmadığı lakin iyi düzenlemeden, uyarlamadan bazı kuralları ve tarzları kendimize mal edersek , daha çok zaman işin ve yaşamın içinden çıkamayacağımız kesin.
Buna çile çekmek değil de zamana ve şartlara katlanamama desek…
Global dünya geliyor , önceden haberiniz olsun diyen bir küresel sermaye ve Bunu çile olarak algılama da bize has bir şey olsa gerek,
Rezerv konusuda çok ilgi çekici ,…
Çile olarak rezerv’ lerimiz olduğu kesin…
İnsansan ve yaşıyorsan uyman ve de atlanmak gereken zorluklar olabilir.
Doğarken gülmen gerekirken ilk nefesle ağlıyorsan , yaşamın kıyısında otururken gülmek içinde bir sebep ve neden bulabilmelisin.
Bizi biz yapan tüm kültür ve meziyetlerimizi iyice anlamadan, özümlemeden, Kendi kendimizi yargılamanın bizlere ne bir faydası var, nede rezervlerimizi kullanamanın bir avuntusu.
Her şey gönlünüzce olsun…
|