Günlerdenneydi unuttum,…
Adın neydi be kardeş…
Acaba;Çocukluğunda söylediğin tekerlemeleri hatırlarmısın.?.
Yok, yok, deme sakın.!
Şöyle bi hatırlayıverelim…
‘’Portakalı soydum, baş ucuma koydum,
Ben bir Yalan uydurdum,
Duma duma dum…’’
‘’ Bahçelerde Maydanoz , gel bize bazı bazı,’’
Kapının önünde ip atladığımız günler çok yakın gibi geliyor.
Hele çift ip amma velakin çok hoştu…
Ya sek sek oynadığımız, taşı yuvarladığımız günler…
Misket’ i hiç sormayın, kızlar oynamaz diye bir kural vardı, onu bozanlarda vardı tabii…
Onlara uygun olan bacaklara lastik dolayıp karşılıklı iki kişi , çaprazı başarmaktı.
Başka, başka hafızayı bir zorlayalım…
Topaç çevirme…Maharet ister…
Oğlanlarda taş oynarlardı gazoz kapağı kazanırlardı,
Kim kimin taşını vurabilirse , güç ve kuvvet gösterisi,
Ne güzel günlerdi…
Kızlar ve Oğlanlar birlikte Yakar top oynamakta, ayrı bir neşeli olaydı.
Şu anda junior boyutta olan küçükler nerde, kapılarının önünde yoklar,
Ya evde bilgasayar başındalar, ya da ana okulunda…
Bazıları agu gugu diye çizgi film izleme telaşında…
Çizgi filmlerde neler oluyor bitiyor diyede bu aralar bi bakmak lazım…!
Bilinçaltı, bilinçüstü olmuş kime ne.!
Dile kolay 90 küsür yıldır çabalayıp, didinip bir şeyleri oldurmaya çalışıyoruz.,
Gelen tufanlar ve seller her ne kadar ortalığı hallaç pamuğu gibi devşirsede.
Savaş çığlıkları ve insanın en yoğun karanlık ve acımasız duyguları sert bir rüzgar gibi üstümüze başımıza essede,
Lakin kararlıyız,
Pusuda bekleyen dolu ve kar bizi yıldıramaz.
Yarım kalanlara rağmen ,
Çağdaş , uygar ve bilinçli aydınlık bir yaşam için varız.
Değerlerimizi ve kazandığımız meziyetlerimizi kolay kolay kaybetmeyiz.
Birleşe birleşe güçleneceğiz.
Değerlerimizi yere çalan her zihniyete dur diyeceğiz.
Bu böyle biline,
Sevgi bedenden çıkıp, ortalığa yayılınca görün bakın kimler esneyecek…
Saygılarımla,…
|