Mahzuni’nin bir dörtlüğü ile başlamak istedim yazıma;
“Cehalet aklım uçurdu.
Beni yerlere geçirdi.
Muhtar anamı kaçırdı,
Duy babo duy duy…”
Dün “anneler günü” idi…
Mardin’in Mazıdağı İlçesi’ne bağlı Bilge Köyü’nde onlarca çocuk, geçtiğimiz hafta anasız kaldı.
Bir kısmı bebek, bir kısmı yeni yeni yürüyen çocuk, bir kısmı da gözlerinin önünde yaşanan vahşete bir anlam veremeyen küçük çocuklar.
Belki de anneler gününün ne demek olduğunu bilmeyen çocuklar.
Belki de bu güne kadar anneler günü kutlamamış çocuklar…
Hayrünnisa Hanım, Bilge Köyüne gidecek.
Onların acılarını paylaşacak.
O gelmeden güvenlik önlemleri alınıyor.
O gelmeden yollar yapılıyor.
Sanki yıllardır burada yaşayanlar insan değillerdi.
Modacı Cemil İpekçi Bilge Köyü’ne geliyor.
O da orada bir fabrika kuracağını söylüyor.
Çocuklar…
Çiçek çiçek çocuklar.
Anasız, babasız çocuklar.
Bu çocukların bazılarını kucağına alarak poz veren haberciler.
Bir kız çocuğun saçını ören bayan bir muhabir.
“Yola çıktım Mardin’e…”
Çeşitli uygarlıkların harmanı olan bir yöre.
Çeşitli kültürlerin kol kola yaşadığı bir kent.
“Vay lele lele vay lele vay…”
Ana yok, baba yok.
Ama oyun çadırı kurulmuş.
Çocuk işte, oyun oynuyorlar
Çünkü olayı daha kavrayamamışlar.
Çünkü yarının kendilerine daha neler getireceğinin farkında değiller.
Çünkü şimdilerde pek yalnız bırakılmıyorlar.
Ya yarın !...
Şimdilik oyun çadırı kurulmuş, onlar da oyun oynuyorlar.
xxx
Dün anneler günü idi…
Benim yaşım 60 ı çoktan geçti.
Annem hep söyler, beni 21 yaşındayken dünyaya getirmiş.
Onun yaşını da siz hesap edin.
Dün, annemin anneler gününü kutlayamadım.
Onca çocuğun, bir anda anasız kaldığı yüreğime oturmuştu çünkü.
Annemin anneler gününü kutlamayı içime sindiremedim.
Anadır, bağışlar…
Peki, bu çocukları kim, kimler bağışlayacaklar?
Yakınları da can korkusundan bilinmez adreslere göç ettiler.
Bu arada aileden sorumlu yeni bayan bakandan bu konuda hiç ses yok.
Teşekkür için ilk ziyaretini seçim bölgesi Denizli’ye yapıyormuş da…
Mahzuni ile başladık, yine onun iki dizesiyle bitirelim yazımızı;
“Bu yol böyle gide gide,
Yerimiz yoktur dünyada…”
|