Her gün bayrağa sarılı gelen şehitleri unuttuk.
Suriye’den, sınır boylarındaki kentlere atılan bombaları, füzeleri unuttuk.
45 çocuğa yapılan cinsel tacizi unuttuk.
“Bir kereyle bir şey olmaz” diyen bakanı unuttuk.
Kadın cinayetlerini unuttuk.
“Memurun ve oro.punun bahşişini peşin vereceksin” diyen soytarıya bile tepki göstermedik ve unuttuk.
Analarının dizkapağını görünce tahrik olanları unuttuk
Vakıflara bağlı olarak çalışan ama yasal olmayan evleri unuttuk.
Terör olaylarına alıştırıldığımız için, terörün anlamını unuttuk.
Varsa yoksa ana muhalefet partisi başkanının, “bir kereyle bir şey olmaz” diyen bayan bakana söylediği bir çift söz.
Geçmişte bir bakanın “Rıza bey” için kullandığı söylemi kullanan muhalefet partisinin genel başkanı tu kaka.
Ne “siyasi sapık” lığı kaldı ne “edepsiz”liği…
Bu unuttuğumuz olaylarda suskun kalanlar, çocuğa cinsel tacizi görmezden gelmeyi sürdürenler, kadına şiddet uygulanırken neredeydiler?
Çocuklara cinsel tacizler uygulandığı haberleri ayyuka çıkmışken neredeydiler?
Kayıp çocuklar öldürülmüş olarak bulunurken nerelerdeydiler?
Bayrağa sarılı olarak her gün cenazeler geldiğinde nerelerdeydiler?
X
İnsanlar taraf olabilir.
Yanlış tarafta olduğunu da bilmeyebilir.
Ama Allah’ın kendisine verdiği aklı, iz’anı, mantığı kullanamıyorsa, sırf taraf olduğu için gerçekten, doğrudan yana olmuyorsa, onun insanlığından bile şüphe edilmelidir.
X
Şu politik hale bakar mısınız?
Tüm partilerin sözcüleri tribünlere oynuyor.
Hiçbir parti, hiçbir konuda anlaşamıyor.
Terör gündemden düşmüyor ama yüce mecliste terörün tartışıldığını ve çözümler arandığını göremiyoruz.
Şu işe bakın; Avrupa’ya kaçan sığınmacılar bile bunca konukseverliğimize, onları bağrımıza basmamıza karşın, Türkiye’ye gönderilmek istendiğinde kabul etmiyor, gelmek istemiyor.
Son durum;
“Söyletmen beni / Ağlatman beni aynalar aynalar” diye bir şarkı vardı ya!
Hah işte aynen o sulardayım…
|