Kilis Yardımlaşma derneği  

Sevgisiz dostluk olmaz!

Devamı  

NEVİN BALTA'NIN SON
KİTABI YAYINLANDI

 Devamı 

 Orhan SELEN

Devamı

Toplum öyle bir noktaya geldi ki ciddiyetten uzak, şişirilmiş, abartılı haberlere değer verir ve inanır oldu.

Bunun tam tersini de düşünebiliriz;

Basın öyle bir noktaya geldi ki ciddi haberler bir iki satırla geçiştirilirken, kıytırık magazin haberleri manşetlere çekilir oldu.

Hele hele belden aşağı vuran haberler daha abartılı verilmeye başlandı.

Devletin bir valisinin, uçkur haberleri, hep “iddiası” tanımlamasıyla veridi, veriliyor.

Şeker bayramında el öpüp şeker toplamak için evlerinden çıktıktan sonra hala bulunamayan çocuklar için “fuhuş çetesinin işi olabileceği de iddialar arasında” diye yine belden aşağıya indirildi.

Basın da toplum da gide gide ciddiyetten uzaklaşıyor.

Belki de öyle olması isteniyor.

Devletin çeşitli kurumlarında yemek, temizlik ve güvenlik ihalelerinden pis kokular çıkarken, bu tür olayların küçük haberlerle geçiştirilmesi ve haber takipçiliğinin önemsenmemesi, aklı başında yurttaşların dikkatlerinden kaçmıyor.

xxx

Geçtiğimiz hafta sonu birçok televizyon kanalı, AKP’nin sonucu zaten belli olan genel kurulunu naklen verdi.

Haber değeri yok mudur?

Tabi ki vardır ancak sahnedekini alkışlama, iktidar partisine şirin görünme uğruna,   kameraların  salondan  çıkmamasını  ve  genel  kurul  bitinceye  kadar -reklamlar için kısa aralıklarla da olsa- görsel basının genel kurula kilitlenmesini, benim gibi bir çok yurttaşın yadırgadığını düşünüyorum.

Genel başkanın konuşması sırasında herkesi kucakladığını söylemesi ve ardından bölücülüğü muhalefet partilerinin yaptığını vurgulaması, kucaklama çelişkisinin yansıması değil miydi?

xxx

17 yaşında bir katilin, gazete manşetlerini, televizyon ekranlarını ne kadar işgal etiğini söylememe bilmem gerek var mı?

Orman yangınları, trafik kazaları, cinnet cinayetleri, kayıp çocuklar, su kenarında, köprü altında bulunan cesetler, kavgalar ve bu tür tüyler ürperten olaylara karşı duyarsızlıklar…

Toplumun geldiği noktayı araştırmak toplumbilimcilere düşüyor ama sanki bu cennet ülkede böyle bir bilim dalı yok…

Biz, politikacısından bilim adamına, gazetecisinden esnafına, sanayicisine, sıradan yurttaşına varıncaya kadar birbirimize çok benziyoruz galiba.

Bilmem yanılıyor muyum?