Bugün 30 Ağustos Zaferi’nin 97. yılı.
Bu günümüzü bu zafere borçluyuz diyeceğim ama diyemiyorum.
Çünkü bu günlerimiz o günlerden daha karışık, daha sıkıntılı.
O günlerde bir Mustafa Kemal vardı.
Bugün ise, o Mustafa Kemal’i yok saymak isteyenler, o isimden hala korkanlar hatta adından bile rahatsız olanlar var.
Hatta 30 Ağustos Zaferi’nin geneli ilgilendirmediğini söyleyecek kadar basit insanlar var.
30 Ağustos Zaferi ile yoksul bir ülkeyi kurtarıp bize armağan eden Mustafa Kemal, bugün yaşasaydı hepimizin yüzüne tükürürdü.
Şimdi ne haldeyiz?
Kadın cinayeti yaşanmayan günümüz yok.
Çocuk tacizleri, tecavüzleri gırla gidiyor.
Orman yangınları bir türlü bitmiyor.
On binlerce ağacı kesip, yabancı bir ülkenin altın aramasına izin veriyoruz.
Uyuşturucu bağımlıları her geçen gün artıyor.
Her gün gelen şehit haberleriyle her gün yıkılıyoruz.
Adalet mekanizması topal.
Hukuk derseniz hem kör hem sağır.
Hak derseniz, haklı olanlar hep varsıl kesim.
Hadi gel 30 Ağustos Zafer Bayramı kutla.
Gazi Mustafa Kemal Atatürk yaşasaydı, hepimizin yüzüne tükürürdü demekte haksız mıyım?
30 Ağustos Zaferi’ni kurtuluş ve kuruluşun ilk hamlesi bilen aydın ve güzel insanların bayramını kutluyorum…
|