Çok ucuz…
Hem de 8 taksit.
Falanca kartınız varsa 12 taksit.
Filanca kartınız varsa, birkaç ay gecikmeli ve 18 taksit.
Hemen al vatandaş.
Beleş bunlar beleş…
Taksit taksit.
Kredi kartın mı yok?
Caddelerde, sokaklarda, köşe başlarında dağıtılıyor ya!.
Hala birkaç kredi kartı edinemediysen, eh ne diyeyim ben sana?
xxx
İndirimler, indirimler, indirimler…
% 50
% 60
% 70
İndirim, indirim, indirim.
Bir de bu yıl al, gelecek yıl ödemeye başla.
Haydi vatandaş, geç kalma.
Kapanın elinde kalıyor.
Bir tane al, bir tane de biz veriyoruz, aynı maldan iki taneniz oluyor.
xxx
Şu kadar kontör gönder, şöyle şöyle haklar cebine gelsin.
Al, al, al…
Her şey sudan ucuz.
Taksit taksit.
Kredi kart, kredi kart, kredi kart.
Banka, banka, bankalar…
Hani herkes kara gözümüz, kara kaşımız için bizi düşünüyor ya!
xxx
Göz göre göre, adım adım nerelerden nerelere geldik?
Cumhuriyet kurulduğunda bu cennet ülkede 12 milyon yurttaş yaşıyordu.
Sapına kadar yurttaştılar.
Bu gün ayni cennet ülkede 72 milyon yurttaş yaşıyor.
Yurttaşlık bilincini yitirmiş 72 milyon yurttaş…
Rahmetli Aziz Nesin’in önce % 60 dediği, beklediği desteği göremeyince aptal oranını % 80 e çıkardığı 72 milyon yurttaş.
Kredi kartlarıyla, taksitlerle, indirimlerle yaşadığını sanan ancak bu işin ucunu göremeyen 72 milyon güzel insan.
xxx
Niye yazdık bunca yazıyı?
Bize ayrılan köşe dolsun diye mi?
Bu sorunun yanıtını da güzel insanlarımın iz’anına, idrakine, anlayışına, gönlüne ve yüreğine bırakıyorum.
|