Kilis.
Ülkenin en güneyinde sınır bekçisi.
Kurtuluş Savaşı sırasında, “çete” leriyle direnen Kilis.
Tümü Mustafa Kemal’in askeri olan Kilis.
Ve her iktidar döneminde, Ankara’nın göz ardı ettiği Kilis.
Hele de günümüzde, tamamen unutulan Kilis.
Ülke Kurtuluş Savaşı verip Cumhuriyet kurulduktan sonra politik olarak unutulan Kilis.
Yerel yöneticileri konusunda şansı olmayan Kilis.
Zekeriya Korkmaz’ın belediye başkanlığından başlayarak, belediye başkanlarını harcayan Kilis.
Bu konuyu biraz açıklarsak;
Zekeriya Korkmaz dövüldü.
Celal Varış hem dövüldü hem gözdağı verilerek korkutuldu.
Benim okul ve mahalle arkadaşım olan Mehmet Yeşilçimen öldürüldü.
Ekrem Çetin gencecik oğlu ile birlikte öldürüldü.
Burhan Kerküklü, başkanlık makamında öldürüldü.
Yani Kilis’in seçilmiş belediye başkanları konusunda suç dosyası epey kabarık.
X
Kurtuluş dönemindeki Kilis artık yok.
Nüfusunun neredeyse iki katı, yurtseverlik bilinci olmayan sığınmacıyı barındıran ve yerlisinin azınlıkta kaldığı Kilis var günümüzde.
Bu konuda merkezi yönetim, yani Ankara hala bir duyarlılık göstermiyor.
Kilis, kendi haline bırakılmış sınır bekçisi bir il.
Bugün 7 Aralık.
Kilis’in düşman işgalinden kurtuluşunu kutluyoruz.
Bir de Ankara’nın Kilis’e bakışı değişse.
Bir de öyle bir günü kutlayabilsek.
Kurtuluşu sağlamak için direnen “çete” leri saygı, minnet ve rahmetle anıyorum.
7 Aralık kurtuluş ve “çete” bayramımız kutlu olsun…
Not; Bizim yöremizde, silahını kuşanıp düşmanla savaşa soyunan sivil halka “çete” denir ve bizim kuşak, bu kurtuluş bayramına “çete bayramı” der.
|