Maç başlamadan, bizimkiler bazı gazetelerin gazı ile Roma’yı yakmaya gittiler.
Roma’da yandılar.
Olsun.
Bundan böyle bir süre futbol konuşuruz.
Sedat Peker videoları unutulur.
Belediye başkanına silahlı saldırı unutulur.
Marmara’daki deniz salyasının Ege’ye akması unutulur.
Kadın cinayetleri, tacizler, tecavüzler unutulur.
Açları doyurmak unutulur.
HDP’nin kapatılma girişimi unutulur.
LGS katakullisi unutulur.
Hukuk, adalet unutulur.
Zamlar unutulur.
Sezgin Baran Korkmaz da Rıza Zarraf gibi Tosuncuk gibi unutulur.
Gaziantep’te gazeteciye saldırı unutulur.
Karadeniz’de bulunan doğalgaz unutulur.
Yeni bulunan petrol, altın, gümüş yatakları unutulur.
Demirören medyasının Ziraat Bankasına olan borcu unutulur.
KHK ile işlerine son verilenler ve aklanıp göreve dönemeyenler unutulur.
3 – 5 yerden maaş alanlar unutulur.
Kaymakam adaylarının cumhurbaşkanlığında toplanması sırasında, iç işleri bakanının o toplantıda olmaması unutulur.
Bugün yapılacak olan Baydın – Erdoğan görüşmesi bile unutulur
En önemlisi Coromavirüs unutulur.
Rahmetli Abdürrahim Karakoç’un şiiri, “unutursun unutursun” geldi aklıma.
Bir düşündüm;
Neler unutmadık ki.
Bu yuvarlak futbol topu var ya kardeşim, top kafalı insanlara her şeyi unutturur.
Çünkü çabuk unutan bir toplumuz.
Hani top kafalıyız dedik ya!
Daha sayayım mı?
Yok, burada keseyim.
Çünkü fincancı katırlarını ürkütebilirim.
Keşke böyle bir yazıyı yazmamış olsaydım.
Yaşam boyu keşkelerim olmamıştı.
Ancak toplumun keşkeleri gide gide artıyor…
|