Ramazan ayı kutsal bir ay
Yardımlaşma, dayanışma, paylaşma ve hoşgörü ayı.
Günümüzde insancıl ve insana özgü olan bu özellikler bir türlü şova dönüştürülüyor.
Hele bir de politik şova dönüştürülmesi yok mu?
Düşünen insanın midesi bulanıyor.
Çünkü bu tür şovlar, aldatmacadan başka bir şey değil gibi geliyor bana.
Bilmem yanılıyor muyum?
İftar çadırları kuruluyor.
Bu çadırlarda iftar yemekleri veriliyor.
Oruç tutan da gidiyor tutmayan da.
Yoksul olan da gidiyor, hiçbir şeye gereksinimi olmadığı halde, sofrada görünmek isteyen suret – i hakçılar da.
Bu iftar çadırlarını kuran yöneticiler, çarşı – pazardaki fiyat artışlarına çözüm arama yerine, iftar yemekleriyle politik şov yapmayı çözüm sanıyorlar.
1400 kişi için hazırlanan iftar sofrasına, 4 bin kişinin gelip, ezan okunduğu halde kuyrukta beklemesi ne anlama geliyor?
Keyiflenen var da anlayan var mı?
Merak ettiğim için soruyorum.
Gazeteler de bu tür şovları ballandıra ballandıra haber yapıyorlar.
(Ha, sıkıysa yapmasınlar demeye de dilim varmıyor)
Bu aldatmacalara kanan yok mu?
Çok, hem de yığınla.
Hani sağ elin verdiğinden sol elin haberi olmayacaktı.
Yok artık öyle bir denge.
Günümüzde, dost beni bağda görsün cıvıklığı egemen.
Aslında böyle bir toplum değildik.
Gerçek anlamda yardımlaşmayı, dayanışmayı, paylaşmayı seven bir toplumduk.
Nasıl böyle olduk?
Ne zamandan beri böyleyiz?
Bunları sormak, sorgulamak kaldı mı?
Çocukluk günlerimdeki Ramazan aylarını düşünüyorum,
Bugün Ramazan ayında gördüklerimden utanıyorum.
Yüzüm kızarıyor.
Ama başkalarının yerine.
Kimlerin yerine derseniz, kutsal bir ayı, reklam ayına çevirip, şov yapanların yerine desem yeter mi?
Bu ayın sonunda bir de bayram yapacaklar.
Hay Allah müstahakkınızı versin e mi?...
|