Başlığa bakıp, yazıyı okuyunca bana hak vereceksiniz.
Ve belki siz de şaşıracaksınız.
Çünkü Ankara hiçbir şeye şaşırmıyor.
Nelere şaşırdığıma hadi başlayalım;
6 Şubat yıkıcı depreminden bunca zaman geçmesine karşın, sallantıların sürmesine şaşırdım.
Son olarak dün Adana da sallandı.
Akbelen’deki orman kıyımına ve güvenlik güçlerinin Akbelenlilere müdahalesine şaşırdım.
Petrol ürünlerine günaşırı gelen zamlara şaşırdım.
Lozan Zaferi’nin 100. Yılında, televizyon kargalarının Lozan’ı tartışmaya açmasına şaşırdım.
Menzil şeyhinin ölümünden sonra 3 çocuğunun çıkar savaşı başlatmasına şaşırdım.
Mehmet Şimşek’in kemer sıkma politikasına şaşırdım.
3 harfli marketlerin krizi, fırsata çevirip uyguladıkları fiyat politikasına şaşırdım.
Kendini mağdur hisseden emeklilere verilen, “tüm kesimlerin gönlünü alacağız” muştusuna şaşırdım.
Her şeye tamam da ilaç fiyatlarına yapılan zamma şaşırdım.
Konut ve işyeri kiralarının, asgari ücreti aşmasına şaşırdım.
Partilerinde istifa eden politikacılara şaşırdım.
Gıda maddeleri satan esnafın, krizi fırsata çevirmesine şaşırdım.
Enflasyon için verilen değişik rakamlara şaşırdım.
İnanın bunlar ilk aklıma gelen şaşırdıklarım.
Bakın, Türk Lirasının yabancı paralar karşısında her gün değer kaybetmesine değinmedim bile.
Aslında şaşıracak daha çok şey var da bunun en güzel yanı şaşırmamayı öğrenmemiz gerektiğidir.
Örneğin ben, artık hiçbir şeye şaşırmayacağım.
Siz de hiçbir şeye şaşırmayın.
Çünkü Ankara sıraladığım bu konulara hiç ama hiç şaşırmıyor.
Ya da belki şaşırıyor ama belli etmiyor.
Ne diyelim?
Eyyi olur zahar
|