Alkışın çoğu tehlikelidir.
Şımartır.
Yanlışlar yaptırır.
Alkış, bir gösteri biçimidir.
Bazen takdir gösterisi olur bazen de yuhalama yerine geçer.
Önemli olan takdir mi yuhalama mı olduğunu anlayabilmektir.
Biraz da şaklabanlaştığımızdan olda gerek, her konuşmayı, her hareketi alkışlar olduk.
Bu arada içten gelen alkışları özledik desem, bilmem bana katılır mısınız?
Yaklaşık 5 ay sonra genel seçim yapılacak.
Ankara’da bizi temsil edecek vekillerimizi seçmek için sandık başına gideceğiz.
Sandığa gitmeden önce tabi ki bir de propaganda dönemi yaşanacak.
İşte o dönemde şakşakçılara, sahte alkışlara tanık olacaksınız.
Karşısında kendisini alkışlayacak bir kalabalık gören adaylar, başlayacaklar konuşmaya…
Konuşmayı dinlemeden, ne olduğunu anlamadan kopan alkış hayhuyu ile konuşmacılar mest olacaklar.
Bu yapmacık alkışlar konuşmacıyı, “ben bu işi bitirmişim canım” noktasına taşıyacak ve ülkeyi kurtarma projelerini anlattıkça coşacaklar, coştukça anlatacaklar.
Alkış ile yuhalamanın birbirlerine ters görünmelerine karşın, yakın akrabaymış gibi bir ilişkileri de vardır.
Bu ilişkiyi bir fıkra ile açıklayalım;
Kürsüdeki konuşmacıyı herkes alkışlarken, bir kişi yuhalıyormuş. Konuşmacı, kalabalığın hoşuna gitmeyen bir şey söylediğinde ise herken yuhalarken, o kişi tek başına alkışlıyormuş.
Konuşmacının kafası iyice karışmış.
Sözü bittikten sonra adamın yanına gitmiş, “yahu kardeşim, herkes beni alkışlarken sen neden yuhalıyordun?” diye sormuş.
Adam, “ben sizi yuhalamıyordum ki, alkışlayanları yuhalıyordum” demiş.
“Peki” demiş konuşmacı, “herkes yuhalarken sen tek başına neden alkışlıyordun?” diye bir soru daha yöneltmiş.
Adam, “ben sizi değil, alkışlayanları yuhalıyordum” diye yanıt vermiş.
Sözün özü; haziran ayında yapılacak seçimler için önümüzde bir propaganda dönemi var.
Bu dönemde konuşmacıların dikkatli olmaları, alkışlama ile yuhalamanın farkını bilmeleri gerekir diye düşünüyorum.
“Amaca varmak için her şey mubahtır” anlayışında olanlara bir sözüm yok.
Bu tür konuları, önümüzdeki günlerde daha çok yazacağız gibi geliyor bana.
Aman ha dikkat…
Alkışın fazlası tehlikelidir.
Gaz verir, şımartır, yanlışlar yapılmasına yol açar…
|