|
Bu yıl, aileme ve memleketime ayırdığım yaz tatilimde, Amasya Lisesi 79 Mezunlarının ilk toplantılarına denk geldim.Başkanlığını Şevket ÖZLÜ' nün yaptığı grup önce Facebook' ta aynı isimle kurdukları grupta bir araya gelmişler,birbirlerinin aracılığı ile tüm mezunları bulup bir araya toplamışlar, sonrasında Amasya da yıllardır görmedikleri lise arkadaşları ile bir araya gelmek için belli bir gün seçip toplanmaya karar almışlar.Ne güzel bir rastlantıdır ki kız kardeşimin de içinde bulunduğu bu grubun toplantısına bende denk geldim ve aralarında benim gibi birkaç misafirinde yer aldığı 79 Mezunlarının harika buluşmasına şahit oldum.
Grup buluşma günüden önce toplanmaya başladı,Amasya da bulunanlar, il dışından erken gelen konuk mezunları öylesine güzel ve sıcak bir ev sahibeliği ile karşılamışlardı ki duygulanmamak elde değildi.Önce çay ve semaver keyifleri başladı ve bunla birlikte 33 yılın özlemlerin,birikimlerin yer aldığı o güzel sohbetler.Artık asıl buluşma gününe kadar geçecek günleri,o an bir arada olan dostlarla dolu dizgin duygu coşkunluğu içinde değerlendirilmeye bakılıyordu.Sanki geride bıraktıkları 33 yılın telafisine çalışılıyor kaçırdıkları anılarını, sohbetlerini yakalamaya çalışıyorlardı.Hepsinin gözlerinde yüreklerinde lise yıllarında ki gençlik heyecanı hissediliyordu, paylaşılan bir anı,bir başka anının doğurganlığını yapıyordu.Mutluluklarının izlenildiğinin farkında bile değillerdi belki de.Duygularını öylesine yalın öylesine içten yaşıyorlardı ki hepsi kirlenmemiş beyaz bir sayfa gibiydi.Dostluk kitabını yeniden yazıyorlardı.Kimi sıra arkadaşıyla çekindikleri eski fotoğraflara dalmış,kimi yaptıkları yaramazlıkları yine o zamanki heyecanla anlatıyor,fotoğraf ve anılarda hatırlayamadıkları arkadaşları için birbirlerine muzip bir şekilde ve masumca alay ediyorlar,kimi zaman da eski mahallelerinin özlemlerini anılarını paylaşıyorlardı.
Her gün her gece bir araya geldikleri mekanları,bundan sonraki yaşamlarında, 33 yıl önceki anıların ağırlığında bir anı olarak kalacağını hissederek içlerine sindire sindire dolaşıyorlar,her gün aralarına yeni katılan mezunlarla birlikte ilk paylaşımlara heyecanlara sil baştan başlıyorlardı.
Masalar büyüdükçe birbirlerine ulaştırmaya çalıştıkları sesler daha da yükseliyor,uzaktan uzağa fıkralar espriler paylaşılıyor her yemeğin peşinden kirazlar ve semaverde demlenen çay ikramları mutlaka geliyor Amasya geleneği unutulmuyordu.
Toplantı öncesi akşamı yine bir araya geldiğimiz , kardeşim Ahmet ÜNSAL’ın uduyla sahne aldığı "Eylül Buğusu" konaklama evindeki sanat müziği ziyafetine eşlik edilmesi "eski dostlar" şarkısının tek bir yürekten söylenilmesi ve her eğlence sonrası, olmazsa olmazlarından çiftetellilerin oynanması gece bitiminin iyi geceler ahengi gibiydi.
Tüm grubun toplanacağı (30 Haziran) günü gelmiş çatmıştı.Amasya’nın yine güzel bir mekanın da kahvaltıda buluşacaklar, 33 yıllık özlemlerini ,toplantıya o gün katılan yeni arkadaşlarıyla özlem gidereceklerdi.O günün akşamı İstanbul’a döneceğim için ben kahvaltımı annemlerle evde yapmayı uygun görmüş tüm mezunların bir araya geldiklerindeki yüz ifadelerini sevinçlerini,özlem giderişlerini kaçırmıştım ama misafirlerin arasında bulunan ve yıllardır görmediğim arkadaşlarımın olduğunu duyunca kahvaltı sonrası güzel bir mekanda ki semaver keyiflerine yetişmiş,kalabalık ve lise özlemi kokan coşkuların içinde bende kendi arkadaşımla yıllar sonra buluşmanın heyecanına kapılmıştım.
Yine anılar,fotoğraflar,yeni yaşamlarındaki gelişmeler büyük heyecanla paylaşılmaya başlanılmıştı.Etraftaki diğer kalabalıklar silikleşmiş, sanki tüm 79 mezunları sınıflarında teneffüs arası vermiş gibi, zil çalmadan heyecanı ile durmadan bir şeyler anlatılıyordu.Telefonlar adresler alındı devamlı fotoğraflar çekildi ve bu güzel güne en anlamlı kareyi yerleştirmek adına Amasya lisesine gitmek için gruplar ayrılırken, bu güzel buluşmanın her yıl aynı tarihte yapılması için karar alındı.
Bundan sonraki gelişmeleri grubun sayfasındaki fotoğraflardan öğrendim.
Amasya’da ikamet eden 79 mezunları,il dışından katılan arkadaşlarını görmenin ve onları güzel ağırlamanın,yolcu etmenin huzuru ve keyfiyle yine küçük gruplarıyla buluşmalarını devam ettirip dostluklarını pekiştirmeye devam etmekteydiler.
Akşam otobüsüme binip geride kalan sevdiklerime el sallarken yıllardır özlediğim ailemi arkadaşlarımı görmenin mutluluğu ve her şeyden öte böylesine güzel bir arkadaşlık bağının sergilendiği Amasya Lisesi 79 Mezunlarının ilk tanışma gününde aralarında misafir olarak ağırlanmam beni ayrı bir duygusallığa itmişti.
Bu anlamda Grup başkanı Şevket ÖZLÜ ve çok sevgili eşi Ayşegül Hanıma, Durgül Işık BAKIRCI Hanımefendiye ve eşine ve Güzel yürek dost yürek Sinan BAŞ Kardeşime sonsuz teşekkürlerimi iletiyorum.
Sevgilerin,dostlukların,arkadaşlıkların bizlerden sonraki nesile daha iyi aktarılması adına AMASYA LİSESİ 79 MEZUNLARINA, sevgi selamlarımı gönderiyorum…
Dostluğunuz daim olsun…
|
.jpg)
.gif)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg){kind=small}
Ekleyen: Y. Birsen DEMİRCAN 
Tarih: 17.7.2012 
İzlenme: 
Yazdır:
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
(1).jpg)
