Değerli okurlarımız,
Bir Ocak ayındayız yine. Ne güzel bu günleri görebilmek. Sağlığımızla, sevdiklerimizle, hobilerimizle yaşayıp giderken ben de sizinle bu karlı, soğuk günlerde bir şiirimi paylasmak istedim.
Hani bekleriz de hiç gelmez, bakmışız ki bir ömür geçmiş, acaba rüya mi gördüm desek de, bakarız ki o zamanlar hayal kurduklarımızmış; simdi bu yazdıklarımızı bize yazdiran.
Sevgiyle kalın dostlar.
Gökyüzümdün Benim
Uçsuz bucaksız kaybolduğum
Yıldızlarınla hayale daldığım
Kopkoyu gecelerinin alacasından
Lâcivert sabahlarına uyandığım..
Yazını da sevdim senin, kışını da
En çok da karını sevdim, ayışığında,
Baharların da güzeldi, yazların da,
Dallarımdı kırılan, ansızın bastıran sağnaklarında.
Gökyüzümdün benim hayaline daldığım,
Sabahlara kadar adını andığım,
Yüreğimiz bir çırpıyor sanıp da,
Söylediğin yalanlarına kandığım..
Bir ömür geçti sensiz hayalinle,
Bana olan aşkına bile inanamadım,
Öyle bir rüyaydı ki bu yaşadığım
Gerçek mi, hayal mi anlayamadım...
Handan Çölaşan
Ankara, 13.02.2010
|