Sevgili okurlarımız,
İyi pazarlar diliyorum size. Güzel günler, mutluluklar ve sevgiler önümüzde ve gönlünüzce olsun inşallah.
Şimdilerde Bodrum'da yaşamımı sürdürüyorum. Ancak Ankara'lıyım, Ankara'yı hiçbir zaman bırakmadım ve zaman zaman kardeşimin Ankara'daki evine gelir, özellikle kar yağdığı zamanları tercih eder, o güzelim karın keyfini sürerim.
Ankara bende çok derin hatıraları olan bir şehirdir. Papazın Bağı, Kuğulu Park, Cinnah Caddesi, Sergen, Bizon, Botanik Park, Tunalı Hilmi, Doksanaltılar, Meşrutiyet Caddesi, Bayındır Sokak. Ne güzel zamanlardı onlar.
Bayındır sokakta otururduk. Rahmetli anneciğim, sabahları Ankara Radyosu'ndaki işine giderken; biz de kardeşimle Namık Kemal Ortaokulu'na, Yüksel Caddesi'nden Kumrular'a doğru, kar kış demeden yürürdük.
Ankara'da çok şey bırakmışımdır. Çocukluğumu, gençliğimi, anneciğimi, hayallerimi, anılarımı bırakmışımdır. Hatta; Ankara'lı olmayıp da Ankara'da okuyan o hâlâ sevdalı olduğum sevgilimi, o gözü yaşlı gençliğimi bırakmışımdır. Belki evlenir de giderim onun yüzdüğü denizlere diye düşündüğüm zamanlarda bana; "sen Ankara'yı seversin" derdi. O zamanlar bilemezdim tabi Ankara'nın da, hiçbir yerin de onsuz tadının tuzunun olmayacağını.
Ankara'yı severdim, hala da severim. Böyle Ankara anılarımı düşünürken bakın nasıl bir şiir çıkıverdi gönlümden.
***
O zamanlar
Ankara'yı seversin demiştin
O zamanlar sen de buradaydın.
Sevdalıydık, aşıktık o zamanlar
Şimdi ise, aranmakta o akşamlar.
Handan Çölaşan
Ankara,2008
|